Als underdog begon het eerste aan de partij tegen DSC 1. Een tactische opstelling met een opgeofferd bord 3 moest soelaas bieden tegen het veel sterker geachte ensemble uit Dongen; Zonder Sander Boogaard (2028), Hans van der Linden (2122), Frank Verkooyen(2101) en John van Dijk (1953) begonnen we aan een loodzware opgave tegen DSC 1, dat met ruime 2000+ spelers op de eerste drie borden favoriet was voor de ontmoeting bij de Roskam.

Johan Goorden scoorde  op bord 4 echter als eerste een half tegen Igor Heinen(1958), Igor is met 3 uit 3 tegen Johan een ware Angstgegner, dus de remise was een schitterend resultaat! Als tweede haalde Jorrit  een remise tegen Eric de Moor (2047), waarna het lange wachten begon.

Vanaf dit punt kantelden alle borden in het voordeel van de Raadsheer. Frans Smits scoorde als enige nog een halfje tegen Mark Maas(1899), maar de rest van het team scoorden een vol punt. Leo Rietveld speelde een spectaculaire partij op bord 2 tegen Koen Haast(2056) in het voor hem zo kenmerkende Blackmar-Diemer gambiet. Daarmee was de capitulatie van de eerste Haast een feit. Door een wat onorthodoxe combinatie van Jeroen van Ginneken raakte op bord 8 ook Jan Haast(1671) inmiddels ernstig in de problemen. Jeroens werkelijk schitterende combinatie zou uiteindelijk meer dan voldoende zijn voor de overwinning. Ondertussen sloeg Han Westenberg uit schijnbaar geslagen positie terug op bord 1. Maarten van der Burght (2161) had geen antwoord meer op het schijn-torenoffer van Han waardoor de overwinning van het team een feit was.

Niek haalde met een beslissende röntgenaanval/penning op de koning een mooie overwinning tegen Dick Carol(1739) binnen en als kers op de taart maakte Daan van Dongen de euforie compleet door op bord 6 ook de derde Haast (ditmaal Rob) puntloos huiswaarts te sturen. Daan stond halverwege de partij zeker niet beter, dus een overwinning in zijn partij was een aangename verrassing en een prestatie van formaat. Sommige spelers (we noemen geen namen, Leo) hebben materiaalachterstand nodig om het beste uit zichzelf te halen, van Daan kan gezegd worden dat hij het liefst een hele stelling achterstaat alvorens het beest in hem los komt.

Op basis van het vertoonde spel verdiende DSC 1 een afstraffing van dit formaat (6,5-1,5) niet, maar gezien de lage verwachtingen van tevoren was de vreugde er niet minder om. En hoewel DSC op een aantal borden meer verdiende was de overwinning zeker niet onverdiend. De heren van der Linden, Verkooyen, Boogaard en van Dijk worden dan ook vriendelijk bedankt voor bewezen diensten in het verleden, maar helaas voor hen luidt het bekende gezegde niet voor niets: “Never change a winning Team!”.

Op naar ronde twee van de zaterdagcompetitie!