Klakkerdeklakkerdeklak, klak klak klak, klakkerdeklakkerdeklak, klak klak klak.

Alleen Raadsheer 2 leden maken een kleine kans om deze maffe openingszin goed te raden. Het is namelijk het klapperende gebit van iemand die buiten kou staat te lijden. Daags tevoren had ik als grap gevraagd wie er vandaag zou rijden. Roel reageerde zoals altijd direct. Hij vroeg me om 07.00 klaar te gaan staan en zou me dan om 12.45 oppikken. 6 uur lang met 6 graden buitentemperatuur is best heftig, maar ik twijfelde geen moment aan het idee van Roel, die heeft inmiddels mijn volle vertrouwen, dus ook in dit idee moest een winstplan schuilen. Echter toen Roel er om 12.50 nog niet was wrong ik mezelf bevroren achter het stuur en sjeesde naar de speelzaal. Aldaar zei Roel lachend, oh ik was je vergeten. Kamp van Koningsbrugge flitste door mijn hoofd. Dat moest het zijn. Ik was zooooo gehard, opgefokt en stijf van adrenaline dat dat mijn schaak prestatie zeker ten goede zou komen. Wederom bedankt voor dit inzicht.

Het was vandaag anders dan anders, het was immers onze laatste externe schaakzaterdag in het Wapen van Zundert. Het zou gevierd worden met een gezamenlijk diner op het eind. De tafels hiervoor stonden al klaar, extra personeel was druk in de weer, dus het zorgde voor die speciale sfeer van “nou dat was het dan”. Terwijl ik mijn tegenstander langzaam van het bord drukte keek ik naar de mooie ornamenten in het plafond. Tijdens de bedenktijd van een gedegen Torenoffer vroeg ik me af of onze nieuwe zaal groot genoeg zou zijn voor een externe middag. Toen ik met mijn verslagen tegenstander in het cafe zat, vroeg ik me af of de nieuwe bar ook zo gezellig zou zijn. Toen het gezellige team uit Sliedrecht vertrok vroeg ik me af of het niet te laat was voor nog 1 flesje Hoegaarden.

We wonnen deze middag met 5.5 – 2.5 vooral dankzij het tactisch inzicht van Jan Vriends. Door mijn commando training van Roel. Door Roel die op bord 1 met 1 pion minder in het eindspel toch won. Maar vooral wederom door Kristian Grigorov. Deze talentvolle jeugdspeler kwam “aangekondigd” wat later, overrompelde zijn tegenstander volledig en was als eerste klaar. Hij kwam en zag en overwon. Wat een klasse, maak je borst maar nat Hans en Niek. De overige teams wonnen ook, daar lees je vast wat over. 

Met 3 winnende teams een afscheidsdiner doen is altijd fijner dan met 2 winnende teams, of met 1 winnend team of zelfs met helemaal geen winnend team. Nog erger met geen winnend team waarvan het merendeel niet eens kwam opdagen. Of nog erger met geen winnend team waarvan de helft maar kwam opdagen en de helft die er wel was belandde in een oneerlijke vechtpartij en daarna zonder te betalen wegging met wat ongelukken op de terugweg. Het kan altijd erger.

Nancy had het goed geregeld. Lekkere gerechten voor een schappelijke prijs met een vlotte bediening. Gezelligheid wordt meestal bepaald door bij wie je zit. Daar waar ik zat hebben we veel gelachen. Mijn indruk was dat het over de volle tafellengte erg gezellig was. We zullen zeker nog vaak met wat weemoed terugdenken aan het Wapen van Zundert. Nancy bedankt voor de goede zorgen voor al die ingewikkelde schakers.