Het tweede team is zo goed dat we al helemaal richting Spanje moeten rijden om te schaken. Sas van Gent is immers ten zuiden van ons. Bij Sas van Gent denk ik aan iets vies. Iets met urine uit Gent wat naar een naburig dorp stroomt, dat daarom maar die naam heeft gekregen. Het schijnt dat er veel Belgen schaken, die begrijpelijk liever in een Nederlands team spelen. Een van deze spelers werd om 11.00 uur in de ochtend zo angstig dat hij zijn punt kado gaf en zich thuis verstopte.

Tja, dan zit je als teamleider met een probleem. Ralph was al ver onderweg. Inge, den Domen en ik wilden graag spelen. Om nou de andere rijdende auto lastig te vallen met dit probleem is ook wat. Dus besloot Jan Vriends als teamleider vandaag non playing captain te zijn. Wat een heldendaad. Als Jan streng kijkend achter de borden loopt dan moet het wel een overwinning worden. 

Ik werd deze dag op tijd gewekt door mijn zoon zodat ik met iets minder haast als gebruikelijk kon ontbijten, koffie drinken en opfrissen. Normaal trek ik mijn schoenen in alle haast in de auto aan en leg ik daar mijn ene haartje recht. Vanuit mijn compacte positie op de achterbank zag ik wederom de schriele Inge voorin, in een keigrote stoel met heul veel ruimte, relaxt met gestrekte benen liggen. Adrie Domen stond op straat te wachten, die was er vast thuis uit gebonjourd. 

Rijden in België is altijd wel een aparte ervaring, overdreven veel verkeersborden, hobbelige wegen, krankzinnige chauffeurs die zigzaggend met ware doodsverachting voorbij komen razen. Zoveel wegwerkzaamheden dat navigatie systemen altijd achter de feiten aanlopen, zo ook bij ons. Een parallel 2e systeem adviseerde ons om 2 keer links te gaan, 2 keer links is dus gewoon terug he. Het werd al heuvelachtig en ik rook de zee.

Om te checken of Sas van Gentenaren zwaar gelovig zijn, besloten we om eens flink te gaan vloeken bij binnenkomst om de reacties te peilen. En reden om te vloeken hadden we wel want we passeerden een draaibrug die net opendraaide toen we daar aankwamen. Zo tergend langzaam. Na vele minuten wachten kwam er kei langzaam een stuurhut voorbij dobberen. En toen die al bijna in Amerika was begon die brug weer terug te draaien, tenminste dat leek zo als je goed keek. Zo nu enkel nog wachten tot die rode lampen groen worden. Ik vreesde echt dat die boot weer terug kwam met een onbenullige reden, want dit duurde ook weer zzzzoooo lang.

In de mooie speelzaal speelden 4 groepen hun match. Hwp Gent speelt met het eerste in de meesterklasse, mooi om te zien. Tegen Hwp2  speelden onze vrienden van Rokado. Dus zagen we de bekende gezichten van Hans Frank en Leo. Wij mochten met 1 punt voorsprong tegen Hwp4.  Bord 3 ™ Bord 8 ging vrij gemakkelijk. Met nog ruime tijd te gaan stonden we dus met 6-0 voor. Ik zelf kon mijn favoriete opening met wit spelen. Mijn tegenstander week af van de theorie op de 6e zet. Het was vrij makkelijk te bestraffen en ik stond al vroeg een Dame voor. Jos op bord 2 speelde een gedegen partij. 2 Pionnetjes voorsprong leverde in het eindspel ook de winst op.

Jos aan zet, zijn pionnen opmars was niet te stoppen.

 Roel op bord 1 ondervond veel weerstand. Zijn tegenstander met een rating van 1925 was ook niet de allerminste. Roel had het initiatief en het zag er in mijn beperkte optiek wel goed uit. Hij kwam er alleen net niet goed doorheen. Op het eind met een licht stuk minder maar wel een aantal pionnen meer verdedigde zijn tegenstander keurig en zat het er net niet in.

Wit (Roel) aan zet

Zwart aan zet, gaat pionnen snoepen en weet de A pion tegen te houden

We staan in de poule stevig op de tweede plaats. Nummer 1, de Pion 2, wint vandaag ook met 7-1. De laatste match is tegen Pion 2 thuis. De rekenaars onder ons moeten maar vertellen of we nog een kans maken.

Groeten, Kortsnoi