Vorige keer sloot ik mijn verslag af met de opmerking dat er nog 2 wedstrijden te spelen waren. Als we ze allebei zouden winnen, zouden we kampioen zijn. Maar we moesten nog wel tegen de sterkste teams, dus dat het zeer onwaarschijnlijk was, hadden we al wel voorspeld. Maar dat we na de eerste van de 2 wedstrijden Veilig Thuis moesten bellen omdat we door Stukkenjagers volledig zouden worden afgetuigd, dat hadden we dan ook weer niet verwacht. Dit betekent dat we de spelers van Goes mogen feliciteren met hun kampioenschap, en in de laatste ronde in mei kunnen we ze de felicitaties in persoon gaan uitdelen.

Daar zal ik overigens niet bij zijn. Nu we geen kampioen meer kunnen worden, heb ik geen goede reden meer om de familiedag af te zeggen. Aan de koude kant natuurlijk, want onze eigen familie zou het niet bedenken om op de slotdag van de competitie zoiets buitengewoon gezelligs (ahum) te plannen. Daarom doe ik in dit verslag ook gewoon alsof het seizoen nu al is afgelopen en zal ik terugblikken op het seizoen. Hopelijk krijgen we nog een extra verslagje over het avontuur in Goes, maar dan hebben we voor de zekerheid de terugblik toch al gehad.

Dankzij de KNSB is het een leuk seizoen geworden. Door ons pas in de laatste rondes tegen de sterkste teams in te delen, waren we al snel veilig en mochten we zelfs dromen van meer. Als de KNSB dat andersom had ingedeeld en de overige uitslagen hetzelfde waren, hadden we immers na 5 rondes al geweten dat we veilig waren en ook niet meer konden promoveren en zou het dus een saai seizoen geweest zijn.

Hoe is het de spelers dit jaar vergaan?

We hebben dit jaar 9 verschillende spelers ingezet in 7 wedstrijden. Dat is eigenlijk erg weinig. Veel teams zoeken regelmatig vervangers en over het algemeen scoren die teams niet erg goed. Bedankt aan iedereen die altijd zijn agenda leeg veegt om het hoogste team van De Raadsheer te vertegenwoordigen.

Topscorer is Richard Pijl geworden met 5 uit 7. Onze vaste puntenpakker op bord 8 laat met zijn compromisloze stijl regelmatig zijn tegenstander in tranen achter. In de laatste ronde een halfje na een partij waar de sjeu al snel uit was. Richard begon liefst met 4 enen achter elkaar.  Daarna haalde hij nog 1 uit 3 en dat is een keurige score. Fijn om zo’n betrouwbare puntenpakker aan de staartborden te hebben. (½-½)

Zelf ben ik tweede geworden met 4,5 uit 6. Ik ben dit seizoen wat meer gaan schaken en speelde (daardoor?) toevallig een lekker seizoen. In de laatste ronde blunderde ik op zet 15 een stuk weg met weinig compensatie. Daarna was het eigenlijk een hele goede pot waarin ik in het zeer ingewikkelde eindspel nog meerdere keren remise had kunnen maken. Maar daar was meer eindspelkennis of – inzicht voor nodig dan ik heb. Had ik die goede pot maar gespeeld zonder die blunder.. (½-1½)

John heeft ook een goed seizoen achter de rug met 4,5 uit 7. Alleen in de laatste ronde verloor hij, nadat hij op bord 1 een sterke koningsaanval tegen kreeg. Verder 3 enen en 3 remises, waarmee hij met zijn resultaten altijd nuttig en soms beslissend was. Een mooie TPR van 1993, ga zo door, John! (½-2½)

2 man hebben 4 uit 7 gescoord, waarvan Niek met een TPR van 1992 het best heeft gespeeld. Niek heeft altijd op hoge borden gespeeld, waardoor hij zware tegenstanders heeft opgevangen. Tijdens het seizoen viel zijn rating, meen ik, wel wat terug van 2000+ naar 1960, maar tijdens de wedstrijden voor Het Eerste stond hij altijd op zijn post om – vaak als één van de laatsten – nog een extra teamresultaat toe te voegen. In de laatste ronde had Niek de betere kansen tegen een jeugdspeler van 2000+, maar die kon het ternauwernood remise houden. (1-3)

Ook Thijs van Opstal heeft 4 uit 7 en dit met een TPR van 1987. In zijn debuutseizoen nog wel! Geweldig seizoen van Thijs, die de eerste 3 rondes op een hoog bord werd geslachtofferd, maar daar gewoon 50% uit haalde. In de overige rondes bleef hij daarom vaak aan een hoog bord zitten en scoorde uiteindelijk meer dan de helft van de punten. De laatste ronde verloor hij helaas, maar zijn degelijke en toch aanvallende speelstijl was dit seizoen bijna niet te verslaan. (1-4)

Dan komen we bij de 50%-boys Jorrit en Mitchell. Jorrit rondde dit jaar de kaap van 2000 punten nadat hij afgelopen jaar veel meer tijd aan het schaakspel is gaan besteden. Dit heeft duidelijk effect, alleen zijn de resultaten nog niet helemaal stabiel. Toch heeft hij zich dit seizoen ontwikkeld tot duidelijke kopman, samen met Niek, en hebben we daarmee een stevige speler om de kanonnen van de tegenstander op de hoogste borden op te vangen. Zijn remise in de laatste ronde tegen Reinier Jacquet (1977) nadat hij duidelijk slechter uit de opening kwam, laat zien dat het een kwestie van tijd is voordat hij stabiel boven de 2000 komt. 1½ – 4½)

Mitchell had een prima seizoen. In zes wedstrijden heeft hij elke uitslag 2x behaald. En ook tegen ongeveer gelijke tegenstand, dus een prestatie naar verwachting. Ik heb het idee dat Mitch juist in het eindspel veel bonuspunten binnenharkt en dat speelt wel lekker. Als ik een rondje loop om bij de overige borden te kijken, beoordeel ik altijd de stelling van Mitchell en tel ik vervolgens een half punt op bij het verwachte eindresultaat. Mitch kwam tegen Stukkenjagers niet in actie, maar zal volgende maand in Goes een grandioze overwinning behalen.

Johan behaalde 2 uit 5 en dat klinkt slechter dan het is. Hij begon het seizoen als invaller en als je dan toch 5 partijen speelt, verdien je sowieso applaus. Daarnaast wordt Johan altijd op een hoog bord ingezet, omdat de teamleider weet dat het toch wel remise wordt. Behalve tegen Stukkenjagers dan, maar daar had zijn tegenstander bijna 2100. Prima seizoen gespeeld hoor, Johan! (1½ – 5½)

Tenslotte Tycho die wat minder wilde gaan spelen, maar daar halverwege het seizoen gelukkig toch op terugkwam. Dit seizoen was met 1,5 uit 4 niet zijn beste seizoen, maar echt door het ijs zakken, kun je het ook niet noemen. Het is alleen maar fijn dat we een sterke speler als Tycho kunnen inzetten die toch regelmatig zijn puntje mee pikt. In de laatste ronde haalde hij remise, om zo de schade nog enigszins beperkt te houden. (2 – 6)

Op naar volgend seizoen, waarin ik wederom hoop dat de KNSB de sterkste teams voor het laatst bewaart. Ook hoop ik op een luxeprobleem voor de teamleider, omdat Luuk volledig herstelt en zijn oude niveau zelfs overstijgt. En hoe goed is Roel nu eigenlijk? Het wordt interessant bij de teamindeling voor volgend jaar.

Maar toch: veel mensen verdienen een plekje in Het Eerste, maar slechts 2 spelers vul je automatisch in op het formulier: de groep bestaande uit Nieken en Jorritten. Verder hebben we veel goede spelers, maar niemand die echt boven de groep uitsteekt. Daarom nog een oproep aan de groep Niet-Nieken-en-Jorritten, waaronder ikzelf, blijf deze zomer lekker schaken, leer nog wat bij, verbeter jezelf nog structureel een puntje of 100, zodat je zeker weten in Het Eerste beland en een ereplekje verdient als kanonnenvoer op de hoogste borden!

Bedankt voor een leuk seizoen en tot volgend jaar allemaal!