Zaterdag 28 maart was de 20e editie van schaaktoernooi ’t Trefpunt van schaakvereniging ’t Paardje uit Made. Pascal (als initiatiefnemer) reed samen met Mitchell en mijzelf naar het pittoreske Made om daar eens met de prijzen aan de haal te gaan. Hier een verslag van een leuke middag vol met schaak.
Rond 9.15 uur vlogen de deuren van café ’t Trefpunt open en stapten onze 3 Raadsheren het etablissement binnen. Na de inschrijving, volgde de koffie en de thee en het warmdraaien op één van de opgestelde borden. In de zaal van ’t Trefpunt was het dan nog rustig maar langzaam aan druppelden de schakers binnen. Om 10.00 uur sloot de inschrijving en men kon melden dat we met 35 mensen waren. Dit betekende dat we in 6 groepen werden ingedeeld en dat groep 6 met 5 man werd ingedeeld. Mitchell zat in groep 4, Pascal in groep 5 en ik werd in groep 6 gedeeld. We speelden een half uur p.p.p.p.
De eerste ronde was ik vrij en kon ik mooi kijken naar de partijen van Pascal en Mitchell. Mitchell had een lekker begin en kon zijn tegenstander al relatief snel oprollen. Pascal had daarentegen een lastigere pot. In het eindspel maakte Pascal nog een kleine fout maar zoals wel vaker met korte partijen en toernooischaak maakte zijn tegenstander nog de nodige fouten en kon Pascal daar goed gebruik van maken. Volle winst voor ons.
Over de rest van de partijen van Pascal en Mitchell kan ik weinig zeggen. Ik was zelf aan het schaken en zo bleef er weinig over om voor mij naar te kijken. Een partij van Mitchell wil ik nog wel aanhalen. Mitchell kwam 4 pionnen achter in een toren koning eindspel en Mitchell wist dit toch nog in volle winst voor hemzelf om te zetten. Het Mirakel van Made!
Tussen de middag kregen we een lekkere lunch aangeboden en daar hebben we dan ook van genoten. Gezellig onze partijen doornemen en onze tactieken bespreken voor de volgende partij.

Mitchell speelde een goed toernooi maar verloor net in de laatste partij van zijn directe tegenstander in de poule. Een tweede plaats was zijn eindstand. Pascal speelde wisselvallig en verloor van de zwakke en won van de sterkere tegenstanders. Al met al goed voor een vierde plaats in zijn groep. Ikzelf had eigenlijk maar 1 tegenstander in de laatste groep. Deze tegenstander trof ik als laatste in een allesbeslissende partij. Een echt memorabele pot was het niet maar mijn tegenstander ging door zijn klok en daarmee werd ik eerst in de groep. Een klein hoera!
Vervolgens werden we uitgenodigd om in het café de prijsuitreiking bij te wonen. Nadat Pascal een fles wijn kreeg, Mitchell een dinerbon van 7,50 en ik een dinerbon van 15,-, werd er een fles champagne verloot onder de groepswinnaars. Mitchell (omdat hij bij het tweede speelt en ‘t paardje de directe tegenstander van het tweede is) mocht het winnende lootje trekken. Mitchell kun je om een boodschap sturen want mijn naam stond op het lootje en zo ging ik ook nog met een mooie fles bubbels aan de haal. Of het nou was omdat ze chagrijnig waren omdat we er met de fles champagne vandoor gingen of omdat ze Studio Sport wilden kijken, de zaal stroomde snel leeg en zoals gewoonlijk bleven de 3 raadsheren aan de bar over om te drinken op een geslaagd en leuk toernooi. Mitchell heeft nog kennis mogen maken met een Hitsige Non en voor dat verhaal verwijs ik u graag naar hem. Het was een leuk toernooi en zeker voor herhaling vatbaar!