Een koude zaterdagmiddag slaat mij om de oren als ik mijn halletje uitloop en de Caspardamstraat oversteek. De frisse wind zorgt ervoor dat ik wat sneller dan gewoonlijk naar de Roskam loop. Aldaar hoop ik verwarmd te worden door een kop koffie en het prachtige schaak wat daar wordt gespeeld. Ik begroet de lieftallige Sabine, krijg mijn kop koffie met een glimlach en loop naar boven. Het eerste en het tweede van onze mooie vereniging mochten in Zundert hun beste schaak laten zien.
Om verwarmd te worden had ik geen van voorgenoemde nodig. Ik loop binnen en zie Erik Roks zijn trui uittrekken. De grap dat het hotel een sauna arrangement dit weekend had, was snel gemaakt. Op bord 1 zat Tycho van Dijk met wit in de anti Siciliaan `van Dijk` variatie (iets met b4). Tycho stond goed, Tycho stond beter totdat… In de stelling van Erik was geen plaats voor grappen. Zijn ijzersterke tegenstander had geen problemen met de warmte en gooide nog wat water op de kolen met een onbekende opening voor Erik. Naast Erik zat Jorrit te zweten. De stelling van Jorrit was een opmerkelijke maar daarmee niet minder interessant. Je kunt je stukken ook ontwikkelen door de pionnen ervoor weg te halen, was mijn les voor die dag. Dit werd door Jorrit vakkundig weergegeven en zelfs tot winst omgezet.
Een tafeltje verder werd door mijn favoriete Achtmaliër een d4, c4 gespeeld. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat hij een paard offerde en zo een pracht van een matnet had gewoven. Hulde voor Mitchell.

Naast de man uit het kleine dorpje dat dapper weerstand biedt, speelde Andre van der Laar een degelijke Siciliaan. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet alle 15 borden in detail heb gevolgd dus vergeef me als ik sommige sappige details niet in dit stukje heb verwerkt.

Weer een tafel verder zat Jos van Ginneken, op zijn bekende manier, feilloos een man van tafel te schaken. Dit tactisch schouwspel deed mij terugdenken aan Ajax onder van Gaal in ´95.
Adrie van Opdorp zat naast Jos met zwart in een hevige strijd verwikkeld. Dit spel eindigde lang nadat ik het pand had verlaten. Het mag bekend zijn dat Adrie bloed rook en aan het langste eind trok. Jan van de Berg had zijn partij al vooruit gespeeld. Met een handvol pionnen, wat paarden en een toren, konden beide heren elkaar recht aankijken en remise overeenkomen. Raadsheer 2 had met 5,5 punt de overwinning binnen en stuurde de Oude Toren met de deeltaxi naar huis.

Dan naar de andere kant van de zaal! Jawel lieve lezers, het eerste team speelde ook thuis en hier mag je toch wat van verwachten. Schakers komen van heinde en verre om dit schaakgeweld te mogen aanschouwen. Zelfs uit het pittoreske Wernhout zijn mensen gekomen om dit allemaal gade te slaan en met de mond open van verbazing van de ene fantastische combinatie in de andere geslepen matval te tuimelen (kuch kuch).

We waren achter in de zaal gebleven en daar starten we dan ook weer. Laatkomer Jeroen van Ginneken (vanuit Maastricht met het openbaar vervoer, ik geef het je te doen!) vond zichzelf in een rap tempo met een paar pionnen meer. Zelden zag ik iemand vrolijker rond kijken dan hij en zijn tegenstander vervloekte de NS dat ze toch wel eens rijden. Jeroen mag zo vaker te laat komen (bovendien kan Frank dan wat meer oefenen op zijn tijdrek-speeches). Naast Jeroen nam Niek het op tegen een tegenstander met vermoedelijke darmproblemen. Of dit nu kwam omdat hij tegen de imponerende almachtige prijzenkast van onze vereniging zat of hij gister na 6 Duvels een broodje shoarma had gegeten, Joost mag het weten. Schaken kon hij wel en Niek had geen antwoord op zijn schaakspel (onder dit soort omstandigheden is dit Niek vergeven).
Frans Smits had een listige tegenstander. Wat ELO betreft ontlopen ze elkaar niet veel maar Frans had nog geen winstpartij voor het eerste achter zijn naam staan. Daar maakte Frans even korte metten mee en zo staat het 2 tegen 1 voor onze Raadsheren.
Dan Leo Rietveld. Leo vertelde mij bij binnenkomst dat zijn bord al in brand stond. Ik trof een slagveld aan waar een eenzame pion zich prachtig diep in de koningsvleugel van de tegenstander had verschalkt. Dit was een (voor mij toch zeker)onbekende opening en voor zijn tegenstander ook. Leo had 7 minuten gebruikt en zijn tegenstander was al bijna een uur onderweg. Ik hoorde op de trap vertellen dat Leo toch moest uitkijken want anders had zwart nog behoorlijk spel. Dit bleek ook waarheid te worden. De details ben ik u verschuldigd maar Jac bestelde maandagochtend bij de brouwer een kratje Westmalle.
We schuiven weer een tafeltje op waar Frank Verkooyen een nieuwe opening had voorbereid: het Caro Frannks. Frank´s tegenstander wist niet goed wat hem overkwam. Hij keek nog eens uit het raam, zag de deeltaxi staan en wist dat het tijd was. Frank hielp hem de taxibus in, schoof de deur dicht, klopte zachtjes twee keer op de zijkant van de bus en dat was weer een punt voor de Raadsheer.
John van Dijk zat ernaast en keek moeilijk. Nou wil John dit wel vaker doen maar niet zoals deze keer. John keek op naar mij en schudde. Ik zag het ook. De stelling was niet in John´s voordeel en er viel niet veel meer van te maken. Ondertussen was het dus 3 tegen 3 geworden.
Aangekomen bij de laatste tafel: de klasbakken op bord 1 en 2: Sander Boogaard en Han Westenberg. Han´s partij verloopt tot op zekere hoogte zoals Han dat wil, dat heb ik inmiddels wel geleerd. De 2108 rating van Han verklaart dit natuurlijk ruimschoots. Han speelde een goede partij maar kon niet meer dan een remise uit het vuur slepen.
Het komt aan op de brede schouders van Sander Boogaard. De partij van Sander was in mijn optiek de mooiste partij van de middag. Een open partij waarin een kleine fout in de berekening Sander de das omdeed. Een stuk teveel geofferd en daardoor van +3 naar verloren gegaan.
Daarmee weet u de einduitslag en zit er waarschijnlijk geen promotie meer in voor ons team Raadsheer 1.

Graag wil ik u wel de uitspraak van Sander meegeven en daar tevens mee afsluiten:

`Een gewonnen game maar toch verloren. That´s chess`