Leo, speel je mee, dit weekend met SIOK (Schaken in Oosterhoutse Kroegen) ? vroeg ik donderdags. Huh ?  Gemiste kans voor Don. Dit jaarlijks terugkerend weekend is een must om mee te maken. Als je een beetje schaker bent is dit het Mekka dicht bij huis. Overigens ook als je al veel meegemaakt hebt bij de commando’s, maar dat terzijde.

Maar liefst 9 schakers hadden zich onder de deskundige leiding van Kees van Erk ingeschreven. Hier uit ontstonden 2 teams, de Grensgevallen met 1 wissel en de Raadsheertjes….. Kees, kerel, alsjeblieft volgend jaar niet zon gay name. We zijn voor braadsleetjes, raadshoertjes, raadscheetjes en onsportievelingen uitgemaakt. Dat laatste dankzij Tycho die met kloktruckjes dacht te kunnen winnen, daar later meer over.

Vroeg uit de veren zat ik te wachten op taxi GOOS. Op dit tijdstip en dan wel in het weekend ben ik misschien 1 keer in mijn leven wakker geweest, alleen om te plassen. Voor mijn huis stak een zwervende vrouw de straat over met een manke egel. Het verkeer moest stoppen, 2 wielrenners kwamen de vrouw met de egel te hulp en ook een vrouw met een hond bemoeide zich ermee. Mn zoon kwam terug van voetbal (was te laat) die stond er ook ineens bij.  2 automobilisten stapten uit en vonden alles zeer interessant. Als laatste kwam ik naar buiten en moest voor een doos zorgen. De zwervende vrouw zou de egel naar het vogelopvangcentrum brengen……….. Snel hierna kwam Goos en gelukkig paste ik met wat lenigheid in zijn bolide. Mitchell had zich al achterin gefrommeld en Tycho die we op gingen halen moesten we waarschijnlijk op dak leggen. Onderweg werden de plaatsen besproken en kwamen we tot het gezamenlijk besluit Tycho op bord 1 om de klappen op te vangen, Mitchell op bord 2 omdat bord 2 zo meteen overblijft, ik op bord 3 omdat de beste schakers altijd op bord 3 zitten en Goos op bord 4 omdat bord 2 reeds voor de overblijvende Mitchell is. We konden eventueel bord 2 en 4 maar ook 1 en 3 of 1 en 4 of zelfs 2 en 3 en 3 en 4 of 1 en 2 tactisch wisselen. Ik zat stil te bedenken dat als we 3 plaatsen tactisch zouden wisselen er 1 op hetzelfde bord zou blijven, hier heb ik de zuchtende meute maar niet mee lastig gevallen.

Aangekomen in Oosterhout vonden we voor de dinky-toy een parkeerplaats. Goos liep naar de parkeermeter en bleef daar roerloos staan. Eerst leek het of hij stond te plassen, na 5 minuten wachten leek het of hij op een lokettiste stond te wachten verstopt in die kast, na 10 minuten en luid gekuch van ons ontwaakte hij en betaalde. Toen hij vertelde dat hij ook nog even naar de pinautomaat moest vonden wij het een goed idee om hem dat alleen te laten doen en doken snel de kroeg in.

Op papier zou het om 10.30 gebeuren en om 11.30 gingen we van start. Koningen en tegenstanders mochten niet geslagen worden. De kroegen moesten we zelf maar zien te vinden. Nou dat zijn 3 zinnen die garant staan voor een soepel toernooitje. Onze eerste match was in café de Kloek aan de overkant. Aldaar wachtte Sliedrecht 1 ons op. Sliedrecht was met 3 teams dus nr.1  van het bord af meppen zou een fikse psychologische klap zijn bij de 12 baggeraars. Mitchell kwam in een dusdanig slechte stelling terecht dat zijn tegenstander op zijn gemakje naar de wc ging. Goos delfde al strijdend het onderspit. Tycho pakte op bord 1 zijn tegenstander vakkundig in,  zeer knappe prestatie. Ik zelf kreeg een Franse partij tegen. De schuine pionnendiagonaal bracht mij op het idee om een loper op b1 te posteren, Mitchell zat te grinniken omdat hij mij daarmee ook al eens verrast had. Een open h lijn bood mij de mogelijkheid om een toren in de koningssuite te werpen. De loper op b1 gaf daarna mijn dame op de h lijn de dodelijke ondersteuning. 2-2 een nette score tegen het sterkste team uit Sliedrecht. Mitchell en ik besloten een onderlinge wedstrijd te maken wie het meest de loper op b1 kon plaatsen.

Op naar de volgende kroeg alwaar we tegen Sliedrecht 2 moesten spelen. Onderweg kwamen we Kees en Ron tegen die een vette bak vis aan het verorberen waren. Met dit schouwspel op de vroege morgen deden we net of we ze niet kenden. Dit team was met 5 man, 4 spelers en een lolbroek als gangmaker, teamcaptain, bierhaler en fan. Mitchell en ik dronken een ander soort witbier als in de pub ervoor, ook hierover maakten we de afspraak om in alle kroegen een ander soort te gaan drinken. Ik kreeg een te gekke stelling tegen een man die zijn spieren niet helemaal onder controle had. Ik vroeg hem tijdens de partij of hij bezwaar had dat ik zijn stukken wat beter mocht zetten. Dat vond hij prima en zei dat komt goed uit want ik heb mijn spieren niet zo onder controle. Joviaal als ik ben plempte ik weer een toren in een gewonnen stelling in huize Soestdijk. Zou hij die nemen was het mat in 2, zou hij die niet nemen was het mat in 1. Er was echter nog een 3e variant, niet nemen dames offeren met schaak en daarna mijn toren nemen. Verbouwereerd werden de handen heel wild en ongecontroleerd geschud. De andere borden zijn me ontgaan, de uitslag was 1.5 – 2.5 voor de Baggeraars. Op weg naar de volgende gelegenheid besloten Mitch en ik ook maar eens een bak vette oceaandieren naar binnen te schuiven. Er stonden aardig wat mensen te wachten bij de kraam. Toen de vismijnheer riep wie kan ik helpen, riep ik vanuit de achterste gelederen 2 BAKKEN KIBBELING!!! en Mitch er achteraan MET RAVIGOTTISAUS!!!  10 paar ogen keken kwaadaardig achterom, waarop ik zei: bestel dan wa.

Op naar café de Schout. Op onze vraag aan iemand waar is de Schout kregen we het gewiekste antwoord, bij nacht. Zucht. Het sterk vergrijsde team aldaar bezweek onder onze jonge fanatieke bloeddorstige tomeloze drang te overwinnen. Met een loper op b1 won ik mijn partij en was het 2-0 tegen Mitch. Met 2.5 – 0.5 voorsprong jaagde Tycho zijn tegenstander door de vlag. De klok was echter verkeerd gezet en de goede man zat in zijn 2e tijdsfase met weer 30 minuten op de klok. We kennen Tycho allemaal als zachtaardige sportieve en correcte speler. Nu kennen we ook de andere kant van Tycho die even vergat dat het een gezelligheidstoernooi was, en de man zeer duidelijk maakte dat het minstens vreemd is dat je in een partij van een kwartier na een half uur spelen ineens een half uur op de klok hebt. Met 3.5 – 0.5 namen we Tycho op onze schouders mee naar buiten.

Op zoek naar de Opdorp Posse in café de pub. We vragen aan een passerend team waar café de Pub is en we worden ergens naar toe gestuurd waar van alles is behalve de Pub. Verontwaardigt door deze valse route-informatie, hoe kan iemand dat doen, lopen we terug en passeren we café de Pub…………..Bij de schaaktafeltjes die ze op een soort patio opgesteld hebben hangt een wrange lucht. Het is een soort riooldamp. We kijken elkaar allemaal beschuldigend aan. De lucht blijft zo lang aanwezig dat we menselijke uitlaatgassen wel door kunnen strepen. Wanneer de Osdorp Posse binnen komt kijken deze ons ook beschuldigend aan en vragen of we misschien bang zijn. Ook zij begrijpen na enkele minuten dat er iets anders mis moet zijn. Na een grondige analyse kom ik er achter dat de afzuiging van deze rookruimte niet zuigt maar zachtjes blaast. De ventilator is verkeerd aangesloten en zuigt de wcdampen naar binnen. Het wit bier wat we hier drinken is bruin door de chemische reactie van methaan en koolzuur, en na diverse pogingen het glas te ledigen geven we dat op. Ik kan je vertellen als ik een glas wit bier niet opdrink smaakt het echt heeeeel erg vies. Mitchell is zijn loper b1 achterstand beu en offert een dame om zijn loper op b1 te krijgen. Puntje voor hem in onze onderlinge strijd maar een 0 voor het team, prioriteiten stellen noemt men dat. In mijn partij wil ik in het eindspel met mijn toren op h4 de pion op a4 slaan. Ik licht de pion van het bord beweeg mijn hand naar de toren en deze blijkt ineens op h3 te staan. Mijn tegenstander kijkt mij lachend aan met zijn pion in mijn handen. Mijn paard op b6 kan hem wel slaan en ben ik dus verplicht mijn knol te geven voor dit gedekte houtje. Hij schuift zijn stoel aan om er eens goed voor te gaan zitten, en ik mijn pionnen naar de promotie lijn om mijn geliefde paardje terug te krijgen. Knarsetandend geeft hij op. Het wordt 2 – 2

Met een goed gevoel en licht rozig planten we ons neer op het marktplein. We genieten van het zonnetje, de drankjes de mensen het groen en de kraampjes. Ik zit naast Goos wat voor me uit te staren en staar met verbazing naar de kerk zonder punt.  Het komt door het uitzicht en de frivole stemming alom dat ik zacht tegen Goos zeg: Mooi he, Parijs.  Deze proest en valt bijna van zijn stoel en door zijn lachaanval heb ik het ook niet meer en zit te schateren om mijn eigen grap. Men zegt dat vooral schizofrene mensen kunnen lachen om zichelf, wij hebben daar geen last van.

Onze volgende match is tegen de Grensgevallen. We vragen waar ze vandaan komen en het blijken ook Raadsheren te zijn maar dan wel echte grensgevallen. Vooraf hebben we al besloten dat ik tegen Ron Been mag waar hij ook gaat zitten. Ron gaat op 4 dus Goos en ik wisselen van bord. Ik speel een uiterst saaie pot en weet uiteindelijk door een klein tempo voordeel een open lijn beter te benutten, wat ook de winst oplevert. Ik weet dat we gewonnen hebben maar vraag niet met hoeveel.

In een ruig motorcafe wacht onze volgende tegenstander, de Baggeraars. Eigenlijk is dit Sliedrecht 3. Op mijn vraag of ze echt zo slecht zijn omdat ze het derde team zijn krijg ik het antwoord nee. De teams zijn geselecteerd op vriendschap en eigenlijk zijn zij de sterkste. Lachend om dit leuk verzonnen antwoord geef ik hem een hand en krijg ik een flink pak slaag. Een half puntje heeft iemand van ons er uit weten te slepen.  0.5-3.5 dus.

De laatste match is tegen het sterkste team van het hele Siok, D4. Tycho ziet er gehavend uit door alle klappen die hij heeft gekregen en gegeven. Ik stel hem voor mezelf op te offeren tegen de 2000 plusser zodat hij op bord 3 nog wat kan sprokkelen. Tycho valt huilend van geluk om mijn schouders vanwege dit geluksgeschenk. Ik heb wit en met wat gedraai en gemor tover ik in het Italiaans mijn loper op b1. Met 2 knollen 2 pionnen een toren en een dame storm ik als een Gallisch leger zijn stelling binnen. Na de rookwolken en een veld vol lege sandalen biedt hij me remise aan. Na een zeer neppe aarzeling accepteer ik het met, nou vooruit dan. ;=) Tycho wist ook een halfje te plukken op bord 3 dus eigenlijk had onze ruil geen zin gehad, hadden we dat niet gedaan had Tycho 1 en ik 0 en 1 + 0 = 0.5 + 0.5  We hebben vandaag ook een mooie Johan Cruijff  uitspraak verzonnen.

Als je in een verloren eindspel terecht komt heb je eigenlijk gewoon verloren in het middenspel.

Zo het zit er bijna op, de prijsuitreiking is een beetje rommelig, we krijgen allemaal een hamer (?), en diverse teams krijgen traytjes bier. Ook de Grensgevallen worden overladen met bier om dat ze als eerste zijn geëindigd van onder naar boven. Het was erg leuk we hebben veel gelachen en lekker geschaakt, volgend jaar weer maar dan wel met een andere teamnaam. Misschien de B1 Bombers?  Bij thuiskomst in Zundert werden we zoals gewoonlijk hartelijk ontvangen in de Roskam. Onder het genot van hapjes en drankjes waren de sterke verhalen weer niet van de lucht. Ik besloot Ron de finesses bij te brengen van de fried liver attack opening. Nadat ik 4 keer verloren had, het moet niet gekker worden, was het tijd om op te stappen.

Groet Kortsnoi