Kwart voor acht in Breda, Mitchell, Niek en ik stappen uit de auto en ik vraag Niek waar we heen moeten. Zijn antwoord doet mij een klein beetje verstijven. Hij wijst naar een groot gebouw… Hoe heeft de Baronie dit nu toch weer verzonnen ?!

In het hele land doen schaakverenigingen en de nationale bond hun stinkende best om het schaken eindelijk los te worstelen van het stoffige en oubollige imago, maar SV de Baronie heeft besloten om hun intrek te nemen in de loge van bejaardenhuis Vredenbergh.
Ik zeg bewust bejaardenhuis, want het gaat hier namelijk om een huis vol bejaarden. Volgens de eigenaren is Vredenbergh echter een “Serviceresidentie“. Ik kan inmiddels uit ervaring melden dat dat erg veel op een (duur) bejaardenhuis lijkt.

De beweegredenen van potentieel de grootste club van West-Brabant om te gaan schaken in een dergelijk etablissement zijn mij een raadsel, zeker in een prachtige stad als Breda waar toch voldoende gezellige café’s voorhanden zouden moeten zijn? Maar wie ben ik?

Op zoek naar ons vierde teamlid Leo stapten we de sfeervolle locatie van de Baronie binnen en vonden aldaar snel Jos van Ginneken. Die bleek niet te zijn verhuisd, maar met Hermans team mee te spelen, die dus vanavond ook uit speelden bij de Baronnen! Ook Leo bleek aanwezig waardoor wij snel konden aanvangen met onze partijen.

Ikzelf (met wit op bord 3 tegen Bouke Jansma) was jammerlijk snel klaar. Hieronder vind je de stelling na 5.0-0

Zoals de kenners zullen zien is dit de opmaat naar een onvervalste Leeuw. Het idee is dat Zwart de boel eerst lekker dicht metselt en daarna begint met het opengooien van de stelling.
Mijn tegenstander blundert hier echter en speelt 5… Le7?.
Nu komt van metselwerk weinig meer terecht, omdat wit met een forse sloophamer tekeer kan gaan.
Zo is 6. dxe5 een mooi begin en na 6… Pxe5 7. Pxe5 – dxe5 8. Dh5 komt wit in een variant terecht die wat materiaal gaat opleveren. Mijn tegenstander blundert echter nogmaals met 6… dxe5? en nu kan ik niet met een sloophamer tikken, maar met een 18 ton vrachtwagen binnen komen rijden: 7.Dd5!

De pion op f7 is niet meer te dekken en na het gespeeld antwoord: 7. … Pb6 staat er voor de liefhebbers thuis zelfs een leuke (en moeilijke) mat in 4 puzzel op het bord.

Inzendingen in de reactiesectie onder dit bericht!

Ik zag de mat niet, maar stond desalniettemin beslissend voor. Mijn tegenstander gaf enkele zetten later op.
Een van zijn clubgenoten voegde er aan toe dat het dermate verminken van een Leeuw als dierenmishandeling te classificeren is, maar daar kon arme Bouke niet om lachen.

Ondertussen was Leo op zijn beurt bezig met het mishandelen van zijn tegenstander (ik verwijs naar zijn verslag op de site). Niek leek gelijk te staan en Mitchell had een redelijke stelling die wel wat uitdagingen bood. Dat ging nog wel even duren dus, en het vooruitzicht op 2 á 3 uur rondbrengen in een bejaardenloge bracht mij tot het idee om het op een wandeling te zetten. Ik heb dus niet alles van de andere partijen meegekregen, maar bij terugkomst zag ik een karakteristieke Leo (een geofferd stuk achter, rood aangelopen, moorddadige schakersblik in de ogen) en wist dat dat vanavond wel goed zat.

Het was echter Niek die de mentale genadeklap uitdeelde door op een briljant moment remise aan te bieden. Hij leek het betere van het spel te gaan krijgen en Leo had net ook een 18 tons truck binnen gereden in de stelling van zijn tegenstander. Hierdoor kon Jasper Willebroordse onmogelijk de remise aannemen, maar de stelling smeekte er om. Iets waar hij vermoedelijk zo van baalde dat hij bijna 20 van zijn 28 minuten besteedde aan het ogenschijnlijk in stilte vervloeken van de schaakgoden, zijn teamgenoten of het leven in het algemeen. Vervolgens moest hij denk ik constateren dat een dermate grote achterstand in tijd het er eigenlijk niet veel handiger op had gemaakt en dus de remise aannemen de enige optie was.

Mitchell speelde zoals gezegd een (voor zijn doen) rustige partij. Hij leek steeds beter te komen staan en zijn tegenstander besloot om aan alle onzekerheid een einde te maken door twee stukken weg te geven. Dat hoef je Mitchell geen twee keer aan te bieden en zo stond dus de 2,5 winst op het bord.

Wonderbaarlijk genoeg wist Leo zijn prachtpartij niet te winnen, al kwam dat vooral door tijdnood. Zijn remiseaanbod in tijdnood werd snel aangenomen, waarmee de eindstand dus op het bord kwam.

Al met al is 3-1 tegen deze sterke tegenstanders een goed begin van het nieuwe seizoen.
Het zal vermoedelijk een jaar in de middenmoot worden gezien de sterke competitie, maar hopelijk houden we dit niveau nog een tijdje vol!