Na een aantal jaar het sterke team uit Wolluk op bezoek te hebben gekregen in Zundert, was het afgelopen zaterdag tijd om “Hotel Waalwijk” een bezoekje te brengen. Bij aankomst in het hotel stond te kerstboom met cadeautjes al te wachten, en aan het einde van de dag konden we inderdaad 6 van de 8 cadeautjes in de kofferbak laden. De twee belangrijke matchpunten die dit oplevert, zorgen ervoor dat Raadsheer 1 op een roze wolk zit en handhaving goed mogelijk lijkt.

Johan, die als eerste klaar was, speelde een vrij vlak bewolkte pot tegen een sterke tegenstander. De zon brak eigenlijk nooit door, maar gelukkig bleef het ook de hele dag droog. Uiteindelijk besloten beide spelers om binnen te blijven en elkaar de hand te schudden.

Terwijl Johan en zijn tegenstander elkaar een hand gaven, pakten grauwe donderwolken zich samen boven het bord van Tycho. Hij stond in de verdrukking en leek een pion achter te komen en te moeten gaan knokken voor remise. Maar achter de wolken schijnt de zon, of in Tychos geval achter de loper schijnt een dame, en na een aftrekschaakje was de eerste winstpartij een feit.

En als er één schaapjeswolk over de dam is, volgen er meer. Dat gold ook voor de stukken van Jeroen, die één voor één de koning van de tegenstander benaderden. Zijn tegenstander, een invaller die toch iets te zwak is voor bord 5 in de promotieklasse, voelde te laat nattigheid en werd daarna zeiknat.

Vervolgens was het de beurt aan Daan, die al vrij snel een waterig zonnetje kreeg in de vorm van een vrijpion. Even leek zijn pion te worden bedekt door een laaghangende sluimerbewolking, maar aan het eind van de middag brak hij toch door en promoveerde tot een prachtige zomerzon in volle glorie.

Met 3,5 – 0,5 bevond het team van Wolluk zich in de regen, maar die zou snel een drup worden. Ik weet niet meer precies in welke volgorde iedereen klaar was, dus ga ik maar van bord 4 naar 1.

John had zin om een tsunami te veroorzaken en dat is hem ook gelukt. Al bij binnenkomst eiste hij dat telefoons niet alleen uit gezet werden, maar ook op tafel gelegd zouden worden. Deze psychologisch ijzersterke zet zorgde ervoor dat we reeds met 1-0 voorstonden toen we begonnen. Toen hij een paar uur later beweerde zijn tegenstander mat gezet te hebben, terwijl dat helemaal niet zo bleek te zijn, begon het helemaal goed te donderen. Uiteindelijk besloot zijn tegenstander snel te gaan schuilen in de bar en werd tot remise besloten.

Niek offerde reeds op zet 9 een paard zodat de weergoden hem gunstig gezind zouden zijn. De hele partij leek hij zijn schaapjeswolken op het droge te kunnen halen, maar in tijdnood kon hij de winnende voortzetting net niet vinden. Remise was het gevolg.

Jorrit, vast slachtoffer op bord 2, timmerde een stevige beschutting tegen de slagregens van zijn 2000+ tegenstander. Zoals het een goed corsobouwer betaamt, zat zijn constructie stevig in elkaar en doorstond zijn huis weer en wind. De winst vinden was te veel gevraagd, maar het eerste halve puntje van onze secretaresse is binnen!

De tegenstander van Frank voelde zich zoals we ons allemaal wel eens gevoeld hebben. In de verte zag hij donkere wolken aankomen. Hij probeerde lang stand te houden en de andere kant op te lopen, maar gestaag kwamen de wolken dichter en dichter. Uiteindelijk berustte hij in zijn lot dat hij met een natte broek thuis zou komen.

Door dit geweldige resultaat was het hele team van Raadsheer 1 het zonnetje in huis; niemand heeft verloren en een dikke overwinning is geboekt. De matchpunten stapelwolken zich dit seizoen op en met een hoosbui aan geluk komt er misschien nog wel een heul zonnig einde aan het seizoen!