SV De Raadsheer 1 – EGS

Alles stond klaar voor een succes. Het was de laatste keer ooit dat Raadsheer 1 bij nog-even-thuishaven De Roskam speelde. De Roskam, wat tevens een fantastische naam zou zijn voor een oud-Engels dorp dat zich nog in de Middeleeuwen bevindt: Roscham. Het hotel/restaurant/cafe, tevens grondlegger van de naam Horeca, is 40 jaar het onderkomen geweest van Schaakvereniging De Raadsheer en met het einde van ons huis, sterft ook een groot stuk van onze geschiedenis. Wat een prachtige dag was het dan ook zaterdag om ons huis met spetterend schaak vaarwel te zeggen. Het 1e stond op een relatief veilige plaats in de competitie en hoefde in elk geval niet meer naar de teams onderaan te kijken, dus er kon vrijuit geschaakt worden. Ook de tegenstander was zich bewust van deze legendarische dag en was met liefst 4(!) invallers op komen dagen. De zon scheen en het was een prachtige dag voor een geweldige schaakmiddag.

Toch?

Nou nee. Het ging zoals het altijd gaat. Zodra alle lichten op groen staan, gaat het hopeloos mis. Waar we een flink hoger ratinggemiddelde hadden van 60 punten, komt een gezamenlijke offday om de hoek kijken en wordt er met de kleinst mogelijke marge verloren. Hieronder toch het verhaal.

Ik had nogal wat tijd om de andere partijen goed te bekijken. Al om half 4 was ik klaar met mijn partij. Of beter, was mijn tegenstander klaar met mij. Ik had ingeschat dat ik in gelijke stelling op het derde bord 3 kandidaatzetten had. 2 daarvan leidden naar een gelijke stelling, de andere naar een onbekende. Ik besloot dus niet lang te rokeren, niet kort te rokeren maar mijn G-pion 2 velden naar voren te gooien. Het ging niet helemaal zoals ik gedacht had. Kort rokeren leidde inderdaad tot een gelijke stelling. Lang rokeren was erg slecht en het opspelen van mijn pion was ronduit rampzalig. 5 zetten later kon ik met hangende pootjes naar de analyse.

Johan Goorden was als tweede klaar. Hij kon op 7 zijn ratingoverwicht niet in een vol punt omzetten. Tegenstander Cas Overzier speelde met wit op remise en ruilde meteen veel stukken af. Nog voordat Johan deze tactiek in de gaten had, was er al een volledig gelijke stelling op het bord gekomen. 0,5-1,5.

Mitchell speelde voor het eerst dit seizoen tegen een lager gerate tegenstander op bord 8. Al snel bleek dat hij dit niet gewend was. Hij kreeg ogenschijnlijk een overwicht, maar dit leidde toch niet tot beslissend voordeel. Beetje bij beetje moest hij zijn voordeel afstaan en verdwenen zijn stukken in het doosje. Mitch kon het tij niet meer keren en moest het punt aan zijn tegenstander geven.

Het was tijd om terug te slaan. Zoals het een goed voorzitter betaamt, bracht Jorrit het team weer terug in de wedstrijd vanaf bord 4, dat voor de gelegenheid was omgetoverd tot bord 1. Daar had je bij moeten zijn om het te snappen. In een open Siciliaanse partij sloeg hij zijn tegenstander het bord af tot hij een aantal stukken extra had en zijn tegenstander er geen heil meer in zag. 1,5-2,5 en we hadden zowaar weer kans op punten.

Daan speelde op bord 2 tegen de sterkste speler van de dag en liep tegen een Hippo aan. Of een egel, of zo’n ander on-ambitieuze opening die ze zouden moeten verbieden. Hij deed het enige goede, leverde een pion in om de boel open te gooien, maar zag deze vervolgens de hele partij niet meer terug. Een paar uur later kon EGS wederom een punt bijschrijven.

Toch werd het weer spannend. John wist met degelijk spel de kleine voordeeltjes aan elkaar te rijgen. Hij begon met een beetje meer ruimte, zette dat voort met het loperpaar en snoepte daar nog een pionnetje bij. Langzaam maar zeker wist hij tegenstander Erik Hamers op te rollen, zonder dat daar al te veel bloed bij kwam kijken. 2,5-3,5.

Frans Smits speelde weer een klassieke Frans-partij. Dat heeft niks te maken met de opstelling na 2 zetten, maar het verloop van de partij was tekenend. Zoals altijd bouwde hij op bord 6 een prima stelling op, hoewel het ook niet stikgewonnen was. Vervolgens wist hij dit volledig uit handen te geven en moest zelfs het hele punt aan de tegenstander schenken.

Het was zonde dat de slechte teamprestatie het optreden van Tycho in de schaduw plaatste. Tycho had de pech om op bord 1 te worden geloot, waar hij de zwarte stukken kreeg toebedeeld tegen de één na sterkste speler van EGS. Hij liet zich echter niet imponeren en deed zoals altijd de ene prima zet na de andere. Hoe de winst op het bord is gekomen, heb ik helaas niet gezien. Wel zie ik dat het ratingverschil tussen John en Tycho welgeteld 1 punt bedraagt en ik vermoed dat het nog exact 23 dagen gaat duren tot Tycho zijn vader achter zich laat. En dat is – in ieder geval op basis van dit uitstekende seizoen – dik verdiend.

Op 6 mei is de laatste ronde uit tegen S.V. Gardé. Raadsheer 1 staat onbeweegbaar vast met nog 2 teams onder zich. Dat betekent dat we afhankelijk zijn van De Pion 2 en Stukkenjagers 3, die op dit moment nét aan veilig zijn. Als de resultaten verkeerd uitpakken, spelen we volgend seizoen niet alleen in een nieuwe locatie, maar ook in een nieuwe klasse.

Vanaf deze plek wil ik Jac en Astrid hartelijk bedanken voor hun tomeloze inzet in talloze jaren SV De Raadsheer. Er zijn weinig mensen die zoveel voor de club hebben betekend als jullie.