Bij De Raadsheer wordt er in de competitie in drie groepen geschaakt. In groep 1 spelen de sterksten, de winnaar van die groep mag zich voor een jaar “Algemeen clubkampioen van De Raadsheer noemen”.
Als de eerste helft van het seizoen er op zit degraderen de twee laatsten van groep 1 naar groep 2 en promoveren de twee bovensten van groep 2 naar 1. En zo gaat dat ook tussen groep 2 en 3. Zo is iedereen constant bezig om zijn positie op de ranglijst veilig te stellen en dat brengt veel leven in de brouwerij. Er is altijd wel wat te beleven omdat je in een kort format van 11 partijen per seizoenshelft elke week voor promotie of tegen degradatie aan het schaken bent. In groep 1 hoeft Hans van der Linden zich niet druk te maken om te degraderen, hij is voor de 5e keer clubkampioen geworden. De 1e keer lukte hem dat in 2006. Ook Jorrit Havermans, Niek Oostvogels, Richard Pijl en Johan Goorden schaken bovengemiddeld maar de andere zeven spelers in groep 1 kunnen twee ronden voor het einde allemaal nog degraderen. Het zijn er inmiddels zes geworden want Adrie van Opdorp staat met 4,5 punt sinds vorige week veilig. Van Opdorp is trouwens gewoon een schaker uit het “linker rijtje”, hoor! Adrie Domen is gedegradeerd en moet in september in groep 2 weer van voren af aan beginnen. Wie hem achterna gaat, is nog lang niet zeker. Zowel Jos van Ginneken als Willem de Kort, Andre van der Laar, Jan van den Berg en Erik Roks staan op het randje van de afgrond. In groep 2 is Luuk van Dongen weer kampioen en mag zich voor de 2e keer gaan bewijzen dat hij wel degelijk in groep 1 thuis hoort. Rene Roks heeft het in eigen hand om met Luuk mee te promoveren. Roks steekt het niet onder stoelen of banken dat hij o zo graag naar boven wil, hij schreeuwt het bijkans van de daken, maar dan moet hij uit zijn laatste drie partijen nog wel twee punten zien te peuren. Arno van den Hoogen en Herman Krijnen gaan weer even snel terug naar waar ze een paar maanden geleden van gekomen zijn, naar groep 3 dus. Het omgekeerde geldt voor William Gommers en Hannie Hermans, zij promoveren weer even vrolijk terug naar groep 2. En Gommers doet dat als kampioen van groep 3 met opgeheven hoofd. En zo gaat iedereen op en neer, heen en weer. En weer terug en nog maar een keer heen en terug. Zoals De Snollebollekes al zongen: “De hulle boel gaat op en neer”. “Alle handjes gaan omhoog”. “Tututututu, de hulle boel gaat op en neer”. Net als bij het Eurovisie songfestival.
Die eer is niet voor iedereen weg gelegd. In de jaren tachtig heerste de inmiddels overleden Arie de Bruin met ijzeren hand over zijn schaakdomein maar in de nineties droop de spanning er van af en was het stuivertje wisselen tussen Frank Verkooijen, Wilbert Surewaard, Adrie van Opdorp en Hans Boogaert. Verkooijen zou na de eeuwwisseling met maar liefst 12!!! kampioenschappen in 16 jaar uitgroeien tot de allergrootste prijzenpakker die De Raadsheer ooit gekend heeft. Hans van der Linden doet qua ratingpunten niet voor Verkooijen onder, ze zitten landelijk allebei rond de 2120 elo punten, maar hij moet zich ook nog op een andere sterke competitie concentreren. Hans is inmiddels al vier keer kampioen geworden en dit seizoen pakt hij alweer zijn vijfde. Na een(1) seizoenshelft promoveren en degraderen er in elke groep 2 personen, en ook op het einde van het seizoen. Zo is iedereen het hele jaar bezig met zijn of haar positie op de ranglijst. En dat garandeert het hele seizoen een constante spanning en veel strijd. In groep 1 zitten onderaan
