Het gaat er in de eerste maanden van de schaakcompetitie bij De Raadsheer van acquit af al hard aan toe. Een beetje slaperig wat slappe zetten uitvoeren, is er niet bij, je wordt dan zonder pardon van het bord geslagen. In alle drie de groepen wordt er hard gevochten voor een puntje. Iedereen staat scherp en is gefocust en dan vallen er inderdaad nogal eens verrassende uitslagen. Zo krijg je een levendige competitie die alle kanten op kan en de schakers zelf vinden het retespannend.

De ene week verliest Jan van den Berg, om maar eens voorbeeld te noemen, in groep 1 van Rene Roks om een week later doodleuk van de veel sterker geachte Jorrit Havermans te winnen. Zo wordt het voorspellen van een uitslag wel heel moeilijk, Jan. Willem de Kort deed vorige week donderdag in Het Wapen van Zundert hetzelfde tegen Johan Goorden. Hij won en daar had je voor aanvang van de partij ook niet al je geld op gezet. Hans van der Linden, echter, liet zich dan weer niet verrassen. De maestro himself stopte de opmars van Luuk van Dongen. Hij vindt het allemaal leuk en aardig wat de jeugdige Van Dongen dit seizoen op de mat legt maar er zijn grenzen, moet hij gedacht hebben. Van der Linden heeft weer even aangegeven waar ze liggen.

In groep 2 zwaait Thijs van Opstal de scepter. Hij staat met 5,5 punten uit zeven wedstrijden aan kop staan en dat kun je gerust “enigszins verrassend” noemen. Je had op die plaats toch mannen als Van der Laar, Mertens of Vriends verwacht maar die zitten voorlopig in de achtervolging. Jammer dat good old Kees van Erk van Rick Mertens verloor. Voor hem dan, hè, niet voor Mertens. De oudste van het stel is een taaie rakker en was op een slinkse en onopvallende manier naar de top van groep 2 aan het kruipen. Maar daar is nu toch een stokje voor gestoken. Het zou wat zijn, zeg, met de Kerst: “Van Erk herfstkampioen, “Herbstmeister”! Maar dat Van Erk in vorm is, is wel duidelijk.

In groep 3 hebben twee mannen een gaaitje geslagen: Jan de Kort en Herman Krijnen. Ze staan nu met 6 punten uit acht wedstrijden bovenaan. Jan won van Rene Verheijen. Maar Verheijen was toch bezig aan een lekker lopend seizoen? Klopt, maar de ambities van Jan de kort zijn inmiddels bekend, die wil maar een(1) ding en dat is promoveren. Tip voor Rene Verheijen: uithuilen en verder gaan waar je mee bezig was! Herman Krijnen pakte de zaken nog wat rigoureuzer aan door zijn naaste concurrent Lars van Opstal van het bord te schuiven. Zo doe je wel hele goeie zaken voor je plek op de ranglijst. Die Krijnen is me een vechtersbaasje, hoor. Hij jojoot de laatste seizoenen wat op en neer tussen groep 2 en 3 en elke keer flikt ie het weer om terug te komen. En ik weet uit eigen ervaring hoe verdomd moeilijk dat is. Het zal mij benieuwen, Herman, hoe dit verder gaat, we zullen het in januari weten. Nu heb ik het alleen nog maar over mannen gehad, niet over vrouwen. En dat is niet zo netjes want ze weten hun puntjes heus wel te pakken. In groep 2 bivakkeert Inge Oostvogels uit Wernhout met 3 uit zes in de subtop en in groep 3 vallen de mooie prestaties van Lia van Hooijdonk en Corrie Daamen op. Deze Rijsbergse dames hebben allebei al vier punten. Dat is een goeie score, daar niet van, maar ze zouden de twee koplopers Van Opstal en Krijnen eens wat meer achter de vodden moeten zitten. Ze zijn er bekwaam genoeg voor. Ina Asselbergs en Bernadette Egeric (Detje, voor insiders) doen het gemiddeld met 2 punten uit vier wedstrijden. Ze staan bovenaan in het “rechter rijtje” en met wat meer brutaliteit is het linker rijtje haalbaar. Woman Power, yeah.