Volgens een enkeling “het Kerstboomtoernooi” was als vanouds weer een gezellig samenzijn. Vroegtijdig aan een biertje, volgestouwd met bitterballen werd het weer een niet al te serieus maar des al niet te min, spannend gebeuren. Maar liefst 8 groepen gingen met elkaar de strijd aan verdeeld over 2 avonden. De teams van 5 personen werden gerangschikt naar sterkte, de nummers 1 de cracks, de nummers 2 net niet de top, de nummers 3 zeer goede spelers, de nummers 4 de onverslaanbare huisschakers en de nummers 5, de meest belovende talenten in spe. Met 10 minuten per persoon per partij creëer je een slagveld op het bord. Schaaktactieken doorkruisen elkaar met deze korte bedenktijd. De mindere goden verliezen wat materieel door de hoge tijdsdruk, de beteren weten het dan ondanks wat voordeel weer niet af te maken. Nadeel is immers het plan maken, en een plan maken kost weer iets meer tijd. Daar bovenop mag in Zundert de Koning geslagen worden. Dit houdt in, zie je niet dat je schaak staat dan mag de tegenstander de volgende zet de Koning van het bord af meppen. Als of dat nog niet genoeg spektakel is werd er door Mitchell Matthijssen een quiz doorheen geweven. Spelers werden door vragenformulieren getoetst op hun parate kennis over de geschiedenis van de vereniging. Uiteindelijk werden de winnaars bepaald door zowel hun matchpunten als ook hun goede antwoorden.

Na jarenlang in de derde klasse gebivakkeerd te hebben, is het team van d4 afgelopen jaar gedegradeerd en vast van plan om direct terug te keren. Dat kwam slecht uit, want Het Eerste van De Raadsheer speelt al sinds (hele jonge-) mensenheugenis in de vierde klasse en er is veel aan gelegen om ook dit jaar niet te degraderen. En hoewel de strijd tegen degradatie redelijk loopt (4, 4,5 en 3,5), zijn de punten hard nodig. Je kunt immers niet zeker genoeg zijn. We speelden uit – dat wil zeggen in Zundert – waardoor ik m’n wekker om 9 uur had staan. Ietwat nare bijkomstigheid was dat ik er tegen die tijd nog niet zo gek lang in lag.

Vrijwel elke sport houdt er wel een wereldranglijst op na. Het Nederlands voetbalelftal, bijvoorbeeld, bezet op dit moment de 13e plaats op de Fideranking (België staat eerste) en het vrouwenhandbalteam staat ondanks de wereldtitel van het voorbije weekend tot 1 januari nog even op de 14e plaats (Duitsland is de nummer 1). Maar ook bij individuele sporten worden er ranglijsten opgesteld. Denk aan tennis (de ATP ranglijst, Rafael Nadal) en darten(de Order of Merit, Michael van Gerwen). En schakers hebben een Elo rating. Elo is een getalsmatige aanduiding van de sterkte van een speler. Die begint bij de wereldschaakbond bij 1200 elo punten. Als je boven de 1700/1800 elopunten zit dan kun je een aardig partijtje meeblazen maar ook een “1600-speler” is geen koekenbakker achter het bord. De Raadsheer telt ruim tien leden die een elo van meer dan 1700 hebben en enkele jeugdleden die op weg zijn om die barrière te doorbreken. Het gros schommelt zo tussen de 1400 en 1700 elo’s. Voor de beeldvorming: De beste Nederlandse schaker, de tot de wereldtop behorende 26-jarige Anish Giri, staat met een elo van 2769 achtste en wereldkampioen Magnus Carlsen staat op nummer 1 met de hoogste elo ooit door een schaker behaald: 2872! Bredanaar Hans van der Linden heeft bij De Raadsheer de hoogste rating, hij tikt de 2100 aan. Wernhouter Niek Oostvogels telt er 1928. En ze moesten vorige week donderdag tegen elkaar. Een hogere elo dan je tegenstander is echter geen garantie voor de winst, ook bij een denksport als schaken niet. Oostvogels geeft de laatste jaren Van der Linden prima partij, hun onderlinge score is zowat fiftyfifty, maar deze keer schaakte hij zo super sterk dat hij Van der Linden met harde hand van het bord zette. Niek toverde de ene krachtzet na de andere op het bord en speelde superieur in het eindspel. Van der Linden heeft, zoals een echte topper betaamt, een bloedhekel aan verliezen maar sportief als hij is, erkende hij zijn nederlaag. Ingetogen maar met gebalde vuist vierde Oostvogels zijn schitterende overwinning. “Yes yes”, sprak de vuist! Hij nestelt zich naast Van der Linden op de 1e plaats in groep 1. In groep 2 rukt Inge Oostvogels na haar overwinning op Jan Vriends op naar de 2e plaats. Ze is Thijs van Opstal tot op een fractie genaderd. Ze wonen net als Niek Oostvogels ook allebei in Wernhout. Broer en zus zijn ze niet, Niek en Inge, maar de Oostvogeltjes uit Wernhout zijn met een schaakbord in de knuistjes geboren, zo lijkt het wel. De koek was nog niet op voor het schaakdorp Wernhout want ook Kees van Erk deed van zich spreken. Krasse knar Van Erk loopt weliswaar al wat krom maar het nadenken is hij nog niet

Raadsheer 2  – Hsc 3

Helmond heb ik heel mijn leven al een spannende naam gevonden. Als de hel zou bestaan dan zou daar in de buurt toch ergens de toegang moeten zijn. Helmondenaren staan in het nieuws ook negatief bekent als messentrekkers, niet heel verwonderlijk als je moet vertoeven aan de poorten van de onderwereld. Slechts 7 van deze moorddadige types waren onderweg naar Zundert, vandaar dat we begonnen met een pluspunt op bord 2.

Normaal gesproken bericht ik niet op onze website over iets dat besproken wordt op het niveau van de Nederlandse Schaakbond (KNSB). Dit nieuwsbericht op de site van de KNSB zou ik echter iedereen willen meegeven:

Bij SV de Raadsheer was het afgelopen weekend dolle pret. De goedheiligman heeft vorige jaren al laten zien een aardig potje te kunnen schuiven, dit jaar was het niet anders. Vergezeld van 6 pieten speelde hij schaak tegen de Zundertse jeugd. De Sint is een redelijke schaker, het niveau van de pieten varieerde van waardeloos tot zeer goed. Hierdoor werd het ongeveer gelijk spel tussen de jeugd en de Spanjolen. Attent als hij is had hij ook dit jaar weer een verrassing voor iedereen. Na de frites en de snacks werd hij zeer tevreden weggezongen. Het Wapen van Zundert faciliteert zo’n internationaal bezoek erg goed, chapeau!

Zonder verwaand te doen, mag gerust gezegd worden dat De Raadsheer de schaaksport in de Gemeente Zundert en omgeving op de kaart heeft gezet. Al tientallen jaren heeft de club tussen de tachtig en negentig leden. Zo’n veertig ervan vallen op dit moment onder de al decennia lang bloeiende jeugdafdeling. De rest speelt in verscheidene in- en externe seniorencompetities. De Raadsheer biedt haar leden een gevarieerd schaakpakket aan. De wekelijkse clubcompetitie op de donderdagavond bij Het Wapen van Zundert in de Katerstraat is veruit het populairst. Maar ook de competitie die een(1) keer per maand volgens het Zwitsers systeem gespeeld wordt, spreekt veel schakers aan. En de club doet met zes teams mee aan verschillende externe competities van de KNSB (Koninklijke Nederlandse schaakbond). Dus De Raadsheer zwerft nogal eens door Nederland, zowel met de jeugd als met de senioren. De echte fanatiekelingen, en die heeft De Raadsheer nogal wat, schaken zelfs ook nog bij andere clubs. Vorige week donderdag was het weer zo’n heerlijk schaakavondje.