Dit verslag gaat voor velen als een teleurstelling voelen. Dit wordt alleen maar erger als je het verslag van Willem (Zundert aan Zee) hebt gelezen. Nu ik de drempel zo laag gelegd heb, konden onze tegenstanders er over heen springen en kwamen dan ook mooi op tijd om 19.45 het Wapen in lopen. Vriendelijk werd er wat gepraat maar al snel werd duidelijk dat de nummer 2 van de competitie op bezoek kwam bij de koploper. En complimenten veranderen in strakke blikken.
Toen de klok 1 minuut voor 8 sloeg, kwam Pascal de zaal binnengelopen. Om 8 uur ging zijn klok aan en om 20 over 8 weer uit. We zijn dit ondertussen van Pascal gewend. Wat we niet gewend zijn is dat hij deze keer mat stond. Geen schande, zijn tegenstander had 20 jaar eerder van Hans van der Linden verloren en dat hebben meer sterkere schakers gedaan. 0-1.
De volgende partij die afgelopen was, was de wedstrijd van William. William stond tot deze avond op 50% en in de wandelgangen waren al plannen gesmeed om zijn achternaam te veranderen in Giri. Niemand wil deze eer dragen en William deed er dan ook alles aan om dit te voorkomen. Hij gunde zijn tegenstander zijn paard. En even later ook maar het punt 0-2.
Marc snapte dat er gewonnen moest worden en had hier op geanticipeerd door in de opening ala Carlsen / AlphaZero een pion te offeren voor initatief. Ik weet niet precies wat er gebeurde maar het initatief was genoeg om een stuk te winnen en vervolgens ook de partij. 1-2
Tegen die tijd gaf René Roks. Ik heb niet veel van de partij gezien, waar was wel blij dat we je niet opgesteld hadden en dat je daardoor tegen Richard speelde. Het blijft dan ook nog steeds 1-2 staan voor Staunton.
Op bord 1 zat ikzelf tegen Cees van Gils. Hier heb ik, voor zover ik herinner, 7 jaar geleden tegen gespeeld. In deze periode had ik nog geen schaakboek gelezen, wilde ik zo snel mogelijk met de partij klaar zijn zodat ik zonder na te denken bier kon gaan drinken, en rating interesseerde me nog niet. Ik verloor dan ook. Nu was het anders. Ik wilde wraak. Niek had me de week eerder gevraagd of ik de schaakles van zondagochtend wilde overnemen en had me voorgenomen om een degelijke partij te spelen en die de mannen te laten analyseren. Dit fantastisch plan viel in duigen toen mijn tegenstander opende. 1. g4. Ik reageerde met een laffe zet waarop 2. c4 kwam. Speelde nog maar een laffe zet om te kijken wat hij van plan was en dat werd meteen duidelijk. Zijn koningsstelling ging naar de filistijnen, bouwde een aanval op en won een kwaliteit. Ik was hier zo blij mee dat ik die kwaliteit 2 zetten later bijna meteen terug kon geven. Alhoewel, Fritz gaf later die avond de melding “sadistische eikel” toen ik die zet erin gooide. Het eindspel voor Cees was nog steeds gruwelijk verloren en hij gaf maar op 2-2.
Met nog 3 wedstrijden te gaan hebben we alles nog in de hand. 3x winnen is voldoende om kampioen te worden. Tot de volgende
