Afgelopen zaterdag speelden we tegen De Giessen en Linge 1 en dat was een primeur. Door de nieuwe indelingen van de KNSB kom je nog eens verder dan Brabant en zodoende speelden we tegen deze club uit de buurt van Rotterdam. En aangezien wij een team zijn uit de buurt van Breda, hoopten we alleen maar dat de match niet hetzelfde zou eindigen als die andere wedstrijd deze week tussen Rotterdam en Breda: 7-1. Natuurlijk waren we wel extra gemotiveerd om de scores weer een beetje gelijk te trekken.

Dat zou niet makkelijk worden. Ik weet niet hoe ze bij de naam van hun club gekomen zijn, maar overduidelijk speelden we tegen de sterkste spelers van heel De Giessen en heel Linge. Zouden dit ooit twee clubs geweest zijn die zijn gefuseerd? En eindigde de stemming op de ALV dan maar nipt in het nadeel van Linge en De Giessen? Zouden er Lingenaren zijn die zich hierdoor achtergesteld voelden en stampvoetend de ALV hebben verlaten? Of is de club genoemd naar de twee onbekendste Nederlandse schaakgrootmeesters ooit, Fred De Giessen en Henk Linge? Één blik op de website van de tegenstander is waarschijnlijk genoeg om erachter te komen, maar omdat ik daar te lui voor ben, zal dit mysterie vermoedelijk nooit worden opgelost.

Hoe dan ook: het belooft een spannende match te worden. Beide teams staan zo ongeveer gelijk en dat betekent dat ze allebei – waarschijnlijk – niet meer degraderen of promoveren. Maar het team dat vandaag zou winnen, zou het woord “waarschijnlijk” toch wel uit de voorgaande zin kunnen schrappen. Tenzij De Baronie in de volgende rondes wint van de nummers 1 en 2, dan zou zowel promotie als degradatie een stuk dichterbij komen. Maar na wat ik vorige keer over die club heb geschreven, zie ik dat eerlijk gezegd niet meer gebeuren.

De Giessen was flink in het nadeel, Linge trouwens ook, want ze hadden gemiddeld 3 ratingpunten minder (1859 tegenover 1862). De spreiding daarvan was groot, want hun hoogste speler heeft 2119 punten schoon aan de haak, en hun laagst gerate speler moet het doen met ongeveer driekwart daarvan, 1687. Niek counterde dit team door geen tactische opstelling te verzinnen maar gewoon naar rato van sterkte te gaan zitten en zo begrijpt u dat ik voor het eerst (ooit?) op bord 1 zat.

Het voorwoord was voor Jorrit, de eervolle vermelding voor de bronchitis van Luuk (die nu net vandaag had uitgekozen om voor het eerst ooit, niet te hoesten) en om slechts 10 minuten over 1 kon iedereen aan het werk.

In het geval van Jorrit duurde dat maar kort. Om pakweg 15 uur keek ik op zijn bord 5, ging naar Jorrit toe en zei: “Bij de meeste mensen vraag ik hoe het gaat, maar dat zal ik bij jou maar niet doen.” Het antwoord: “Je bent een echte vriend.” 20 minuten later stonden we 1-0 achter. We moesten dus aardig ons best doen als we de 7-1 nog wilden halen.

Als het aan Daan had gelegen, was dat geen probleem geweest. Hij kwam in een opening waar hij goed in thuis is en kon ongenadig hard uithalen. Na zo’n 15 zetten bood hij zijn loper aan en toen zijn tegenstander 5 zetten later écht niet anders kon dan de loper te slaan, was het hek van de dam en stroomden alle stukken van Daan richting de arme zwarte koning die snel de witte vlag wuifde. 1-1 en ik kan me niet voorstellen dat Henk Boot een leuke middag heeft gehad.

Daarna was Tycho klaar en het kan niet veel goeds betekenen als hij niet tot diep in blessuretijd bezig is. Hij zat op bord 2, dus kon ik zijn partij aardig in de gaten houden. Het begon rustig en beide heren gebruikten veel tijd, tot er pardoes in een keer een pion van Tycho afviel. Hij probeerde nog enige compensatie te krijgen, maar toen dat ook jammerlijk mislukte en Tim Schakel met een combinatie extra materiaal won, gaf onze Bredanaar er de brui aan. 1-2.

Daarna was ik zelf aan de beurt. Ik kwam goed uit de opening en mijn tegenstander koos voor een voortzetting die gedwongen een hoop stukken afruilde en waar ik een pion kreeg en hij een paar tempi. In een soort midden-eindspel had ik de mogelijkheid tot 3 keer dezelfde stelling. Ik ging naar Niek, die benadrukte voor de derde keer dat remise op bord 1 uitstekend is, liet mijn klok van 12 naar 2 minuten zakken en speelde een andere voortzetting omdat ik toch echt wel wat beter stond. Een paar zetten later moest ik kiezen tussen een kleine kwaliteit winnen en een moeilijk maar beter eindspel spelen of een zekere 3x dezelfde stelling en koos ervoor om toch eindelijk Niek maar blij te maken. 1½ – 2½.

Vervolgens wist Mitchell zijn partij te remiseren. Vanuit de opening kwam hij iets slechter te staan met een toren en pion voor 2 stukken. Maar omdat het lastig bleef en Mitch misschien wel onze taaiste speler is, had ik er lang vertrouwen in dat hij misschien nog wel zou winnen. Dat laatste lukte niet, maar uit alle reacties bleek dat de remise op bord 6 ook een prima resultaat was. 2-3.

Gezien de stand lijkt het erg spannend te worden, maar eigenlijk viel dat wel mee want onder anderen Frans stond al de hele partij gewonnen. Hij had een stuk geofferd om de koningsstelling van Louis Rutgers aan diggelen te slaan en had daarnaast nog 3 pionnen compensatie gekregen. Het kostte hem nog veel zetten om de winnende voortzetting te vinden, hij maakte het extra spannend door nóg een stuk te offeren, maar dat bleek wel het goede plan. Mooie overwinning en 3-3.

Ook Richard, onze puntenpakker op 7, stond al een hele tijd beter. In de opening won hij een pion maar moest een sterk paard toestaan. Langzaamaan trok hij de wedstrijd naar zich toe. Hij verjoeg eerst het paard, won later een kwaliteit en daar kwam nog een stuk achteraan. Het mocht even duren, maar het resultaat was er ook naar. 4-3!

Dat was het moment voor Niek om ook remise aan te bieden. Hij stond een pion voor in het eindspel, kon niet meer verliezen (en misschien ook niet meer winnen), maar probeerde het niet meer en ging voor het teamresultaat. Eddy Korevaar had het lang volgehouden en zag dat de partij voor hem niet te winnen was. Remise was het logische gevolg 4½-3½.

Hiermee kan De Raadsheer het seizoen freewheelend afmaken. Theoretisch is promotie en degradatie allebei nog mogelijk, maar in de praktijk zal het allebei zo’n vaart niet lopen. Voor Linge en De Giessen wordt het nog iets spannender, maar ook zij staan er nog aardig voor. We namen afscheid met een goed “tot volgend jaar!”, hoewel je dat tegenwoordig natuurlijk niet meer zeker weet.

We spelen volgende keer tegen koploper EGS, daarna tegen degradatiekandidaat Rivierenland en we sluiten het seizoen af met mijn allereerste echte thuiswedstrijd ooit tegen Arnhemse Schaakacademie, waar we een prachtige smoes hebben om gezellig met bier en pizza bij mezelf op visite te gaan.

P.s. we zijn wel lekker minimalistisch dit jaar..