Bzzt Bzzt.

Mijn telefoon toont: “1 Bericht van Mitchell”

Hij zal wel weer een stompzinnig vrouwonvriendelijk plaatje gevonden hebben om me aan het lachen te krijgen. Zeker nu ik net getrouwd ben, weet hij me voor die ongein te vinden. (Voor het beeld deel ik hier het laatste exemplaar – “Zijn” Yentl en “mijn” Karola lezen deze verslagen toch niet).

Over smaak valt nu eenmaal niet te twisten.

 

Maar tot mijn verbazing kwam er geen flauw plaatje, maar een simpele vraag..

Ah, avondteam dus. Heerlijk. Voor de mensen die het niet weten: Raadsheer A is als gevolg van de corona-stop zeer onterecht gepromoveerd naar de hoofdklasse. Dit is ons eerder overkomen, en destijds zijn we zonder ook maar 1 matchpunt te halen, direct weer teruggestuurd naar de eerste klasse. Ook dit seizoen hebben we de eerste wedstrijd tegen (op papier) de enige tegenstander waar we kans tegen maken, verloren. Daarmee blijft het aantal matchpunten in de geschiedenis van de Raadsheer dus op de 0 blijft steken en op basis van de ratings komt daar voorlopig geen verandering in.

Kennelijk mag het Checkmate van Marco van der Linden nu de punten komen ophalen. Aan Checkmate heeft het eerste zaterdagteam van de Raadsheer nog slechte herinneringen. Een team mét onder andere Sander, Niek, Han Westenberg, John, Daan en Leo werd ooit nog eens kansloos met 7-1 terug de A58 op gestuurd. Een nederlaag die mening eerste teamspeler nog wel in het geheugen gegrift staat en altijd wat extra motivatie biedt tegen deze halve Limburgers. Ik heb nog vakantie, dus besluit dat ik wel tijd heb om hier eens goed voor te gaan zitten.

Ook hier is misschien een beetje achtergrondinformatie nodig… Marco van der Linden is een neef van onze eigen Hans. Zoals het een van der Linden betaamd, heeft Marco dan ook een rating van boven de 2100 en een theoriekennis waar ik alleen maar van kan dromen. Doorgaans haal ik tegen Hans de klok van 10 uur al niet, en er is eigenlijk weinig reden om te denken dat dat tegen Marco anders zal zijn. Maar goed, ik heb vakantie en dus tijd omhanden en tja.. een beetje voorbereiding kan sowieso geen kwaad.  

 Gelukkig biedt Mitchell al snel zelf de helpende hand en stuurt hij me een *kuch* heel bruikbare database met partijen van Marco.

Daar heb je wat aan. Ook vanaf deze plaats nog mijn hartelijke dank, Mitch..

 

Enfin, het wordt dan toch donderdag 20.00 uur en zoals onze Grote Leider voorspelde, werd het zwart tegen Marco de Verschrikkelijke.

Met 0 voorbereiding zag het er op zijn zachtst gezegd grim uit. Maar, in de kennis dat de andere 3 borden wellicht kansen zouden hebben, besefte ik me dat ik me moest vermannen. Ik, Jorrit, de dappere martelaar op bord 1, zou het in ieder geval niet zonder slag of stoot gewonnen gaan geven.

Als er dan toch verloren moest worden, dan ging ik er een epische zwanenzang van maken!

Afbeelding: Jorrit de epische zwaan.

Op de andere borden werd ook gestreden tegen sterkere tegenstanders, zoals dat dan gaat in de hoofdklasse. Misschien niet van het kaliber Marco, maar met een gemiddeld ratingverschil van 200 punten werd eens te meer duidelijk dat wij op papier absoluut niets in deze divisie te zoeken hebben en er eigenlijk verstandig aan doen zo snel mogelijk weer te degraderen.

Mitchell speelde op 3 tegen Ray Briels, een speler wiens schaakstijl zich laat vergelijken met de filosofie en het mededogen van de Taliban. 
Hij speelt al jaren religieus hetzelfde, maar hij weet daar zijn slachtoffers toch razendsnel mee te overrompelen en als de stofwolken dan zijn opgetrokken, staat je koning als een ex-tolk voor de sharia-rechtbank. U raadt het al, de kop gaat er dan doorgaans af. Dat voorspelde een taaie pot te gaan worden.

Luuk op 4 kreeg al snel een vreemd uitziende variant tegen, en ook dat kan wel eens onheil betekenen. Ik kon niet beoordelen of hij daar goed gebruik van kon maken of niet, temeer omdat hij er stoicijns bij zat. Nog geen nerveus voetje of hoestaanval waar ik iets uit op zou kunnen maken…

Richard kreeg op bord 2 naast mij een voor hem bekende opening tegen. Al snel zag ik zijn stukken naar de juiste velden gaan, dat geeft de burger in ieder geval wat moed…

 

Ondertussen was ik begonnen aan mijn aangekondigde epische zwanenzang. 6 onvergetelijke zetten exact ging dat fantastisch. Via een vreemde omweg kwam ik in een zijvariant terecht van het slavisch die ik maar matig ken. Dat weerhield mij er niet van om op de vermaarde 6e zet een pionoffer te spelen. Vol goede moed plantte ik mijn loper op f5, ervan overtuigd dat als deze variant nog niet bestond, hij nog wel eens naar mij vernoemd kon gaan worden, zo goed was deze zet.

Ik kan vertellen dat de variant inderdaad niet bestond, en dat had ook wel een reden. Marco fronste zijn wenkbrauwen, nam de pion en schopte vervolgens al mijn stukken naar velden waar ik ze absoluut niet wilde hebben.

Daarmee verstomde onmiddelijk mijn oh zo epische zwanenzang en klonk de rest van de avond van bord 1 enkel nog een zacht, vals, uilskuikenliedje.

Afbeelding: Stelling na 11. Db3. Zwart kan eigenlijk beter iets leuks gaan doen met zijn avond.  

Terwijl Marco zich beraadde op welke van de ongeveer 17 manieren de leukste was om te winnen, had ik alle tijd om op de andere borden te kijken. En wat zich daar afspeelde, maakt mij in ieder geval een iets vrolijker kuikentje.

Mitchell had op de een of andere wijze de rollen omgedraaid. De stelling van zijn tegenstander zag er uit als een rottende gatenkaas met bovendien een kwaliteit achterstand. Als er iemand bezig was met overrompelen en onthoofden, was het onze Mitch!

De wijze waarop onze Grote Leider zijn partij afmaakte kan rechtstreeks in een stappenboekje worden gezet en is te leuk om te verklappen. Zie hieronder voor de puzzelaars de stelling. Zwart aan zet geeft wit  de nekslag en zet de Raadsheer op 1-0!

Ondertussen had Richard zich in een stelling gemanouvreerd waar hij een klein plusje over had gehouden aan de opening. Zijn enige overgebleven paard was beduidend sterker dan de manke witte loper waar zwart mee schermde, maar daar tegenover stond wel een pionmeerderheid in het centrum en een mooie open lijn. Na lang zelfberaad (en omdat hij Luuks stelling positief beoordeelde) bood hij remise aan. Zijn tegenstande nam dit opgelucht aan met de woorden: tja, ik sta minder! Knap gedaan door Richard, temeer omdat ook zijn beoordeling van Luuks partij spot-on was. 1.5-0.5!

Luuk had inderdaad een vreemde variant tegen gekregen en heeft daarna de partij gedomineerd. Toen tegenstander Roel de combinatie die hem terug had kunnen brengen in de partij ook nog eens miste, was het snel gedaan. Luuk schoof zijn pion tot ver over de middellijn en dreigde daarmee mat en torenwinst inéén. Reden voor Roel om tegen advies van het RIVM in, de hand van Luuk te schudden en de bar op te zoeken. 2.5-0.5!

 

Ondertussen zat op bord 1 nog altijd dat zielige uilskuikentje. De stem inmiddels schor van het piepen en ook de donsvacht toonde al aardig wat kale plekken. Het was duidelijk dat dit kuikentje geen lang leven meer beschoren was.

Afbeelding: uilskuiken met doodsangst

Kort na het binnenhalen van de overwinning door onze Luuk, blunderde ik tot overmaat van ramp nog een stuk weg. Waar ik eerder nog als de zwarte ridder uit Monty Python’s Holy Grail probeerde vol te houden dat het allemaal wel meeviel, was de stelling nu echt te triest geworden om nog door te spelen. Een strakke, klinische overwinning van Marco waar Checkmate gelukkig niet veel meer aan had.

Want dankzij de remi van Richard en de zeges van onze voormalig jeugdkampioenen Mitchell en Luuk, was de allereerste overwinning van de Raadsheer in de hoofdklasse een feit! Een historisch moment in de clubgeschiedenis, waar ik als trotse voorzitter/opperprutser nog altijd van nageniet.

Hulde aan Mitchell voor zijn bezielende leiding! Hulde aan Luuk voor zijn klinische partij! Hulde aan Richard voor zijn slimme remise aanbod! Maar boven alles natuurlijk hulde aan mezelf voor mijn epische zwanenzang op bord 1!

Afbeelding: het staat er echt!