Na jarenlang in de derde klasse gebivakkeerd te hebben, is het team van d4 afgelopen jaar gedegradeerd en vast van plan om direct terug te keren. Dat kwam slecht uit, want Het Eerste van De Raadsheer speelt al sinds (hele jonge-) mensenheugenis in de vierde klasse en er is veel aan gelegen om ook dit jaar niet te degraderen. En hoewel de strijd tegen degradatie redelijk loopt (4, 4,5 en 3,5), zijn de punten hard nodig. Je kunt immers niet zeker genoeg zijn. We speelden uit – dat wil zeggen in Zundert – waardoor ik m’n wekker om 9 uur had staan. Ietwat nare bijkomstigheid was dat ik er tegen die tijd nog niet zo gek lang in lag.
Het team van d4 telt een aantal personen die we goed kennen. De Raadsheer stuurt jaarlijks een behoorlijke afvaardiging naar het Oosterhoutse kroegloperstoernooi en bij het Open Strijbeeks Tuinschaaktoernooi spelen dan weer enkele d4’ers mee. Vriendelijkheid alom dus, maar daar konden we vandaag weinig mee. Vandaag was het oorlog. Vandaag wilden we stervende paarden zien. Afbrokkelende torens. Lopers die alleen nog maar aan de Paralympics mee kunnen doen. We moesten dames in de kelder opsluiten. We zouden koningen onthoofden!
En even later zagen we Daan inderdaad met een buitgemaakt paard rondlopen. Helaas was dit door de tegenstander in Daans bed gelegd, in ruil voor diens complete koningsstelling. En omdat de stukken van Daan vooral druk waren op de damevleugel, was het lastig om de dreigingen van Marc Caluwe tegen te houden. Dat lukte dan ook niet en Daan kon al vroeg terug naar zijn familieweekend in Middelburg. 0-1.
Op dat moment bood mijn tegenstander remise aan. Omdat ik al enige tijd in tijdnood stond, had ik geen idee van de partijen en stootte ik mijn buurman Niek aan. Zijn antwoord was even helder als resoluut: NEE!
Dat was het moment dat Richard en zijn tegenstander opstonden. Richard ontwikkelt niet alleen schaakmachines, hij ontwikkelt zichzelf zo langzamerhand ook tot een schaakmachine. Een vroeg getimed computerachtig g4 zorgde ervoor dat zijn tegenstander niet meer kort durfde rokeren. Toen Lucas den Boer eindelijk de moed had gevonden om lang te rokeren, sloeg Richard pijlsnel een gat in de koningsstelling met Lxa6. De Oosterhouter kon dit schijnoffer niet laten liggen en zag 5 zetten later zijn dame in het doosje verdwijnen en een paar zetten later ook zijn toren. Een mooie scalp voor Richard en tegelijkertijd zijn 3e punt uit 4 wedstrijden. 1-1.
Ik vroeg aan Niek of dit de zaak veranderde. Zijn even heldere als resolute antwoord leidde ertoe dat ik het toch nog even bleef proberen.
En even later bleek waarom. Ik was ’s ochtends met John van station Breda naar Zundert gereden en daarom zal ik aardig blijven. Bord 8 1-2.
Niek was al een tijdje pessimistisch over zijn eigen kansen. Ik zat naast hem en kon lang niet echt zien waarom. Daarom bleef ik even wat langer kijken en zag dat hij simpelweg een stuk minder had. Zonde! Aan het eind van vorig seizoen leken Niek en Daan een wedstrijdje te doen wie het eerst door de 2000 was, maar beide mannen zijn slecht aan het seizoen begonnen. Tegenstander Joost keert hierdoor weer terug boven de 2000. 1-3.
En ook op bord 1 was het ellende. Tycho was dit keer niet als laatste klaar en dat pakte niet in zijn voordeel uit. Geleidelijk aan raakte hij extra pionnetjes kwijt en hoewel hij lang stand hield, was er op het einde geen houden meer aan. 1-4.
Tegen die tijd was mijn eindspel ook uitgepierd. Om aan te kunnen blijven vallen, had ik na het remiseaanbod de dames afgeruild. Tegenstander Pierre Jaspers begon nog aardig te zweten toen hij een pion moest geven om mat te voorkomen en torens af te ruilen, maar het achtergebleven ongelijke lopereindspel was volledig remise. Na de slechte opening kon ik daar niet helemaal ongelukkig mee zijn, ook al was het de beslissende 1½-4½.
Invaller Luuk van Dongen speelde een knappe pot tegen Wouter Jans. Na lang trekken hield hij een pionnetje over aan de opening. Dat leek een volledige pion voor, maar de D4’er kon met de witte stukken toch een behoorlijke aanval ontwikkelen. Luuk gaf een kwaliteit om de angel eruit te halen en zelf te kunnen gaan aanvallen. Objectief vast niet de beste zet, maar in tijdnood tegen <2000 zeker te proberen. En hoe! De eindcombinatie van Luuk kon zo in een stap 5-boekje, waardoor hij volgens de berekening van de interne competitie topscorer is! Als Luuk deze vorm volhoudt, wordt het volgend jaar nog interessant bij de teamindeling… 2½ – 4½.
En diep in blessuretijd was het Mitchell die redelijk onverwacht een heel bordpunt binnensleepte. De bingo’ers hadden hun kunstgebitten opgeborgen in het glas naast hun bed toen Mitchell en Carlo Bloem nog bezig waren. Lange tijd vond ik de stelling gelijkwaardig, met in het eindspel wel iets betere kansen voor Mitch. Hoe het uitging weet ik niet (ik was te druk in de weer met een Leffe Blond), maar het was vast geheel verdiend. 3½ – 4½.
Helaas een nipt verlies tegen een sterke tegenstander. Met 3 uit 4 beginnen we aan de onderkant van het speelveld te komen. De volgende wedstrijd is op 1 februari tegen rodelantaarndrager Baronie 2. Als we hen op die plek kunnen houden, slaan we een broodnodige slag op de ranglijst. Vroeg naar bed dus, mannen!
