Pion achter
Het hele seizoen is het al raak. Binnen 5 zetten staat het eerste team gemiddeld een halve pion achter. Zo ook tegen De Kemppion uit het wel bekende Eersel, of Steensel. Dat maakt niet uit, aldus de Steenselse woorden, of Eerselse. Niemand die het verschil weet. De Kemppionnen waren bepaald geen Kampioenen, want ze stonden stijf onderaan en moesten winnen om zich nog theoretisch te kunnen handhaven. En da’s niet lekker, tegen De Raadsheer.
Leo had een Scandinaviër, net als Niek, en was daarmee als eerste klaar. Maar daarover later meer. Ga er vast lekker voor zitten..
De speler op bord zeven was 5 minuten te laat, maar toch stond Daan na 10 minuten een pion achter. In het inmiddels welbekende Morra-gambiet (net als Jeroen) speelde de Eerseler een lastige variant, maar Daan wist zijn tegenstander in verlegenheid te brengen door zijn koning in het midden gevangen te houden. Tegen een uur of 3 meldde de Eerselnaar met een vrolijke glimlach: zo, dat paard is er toch eindelijk af. Een zet later restte hem niets anders dan het hoofd te buigen en zijn hand uit te steken.
John was afgereisd naar het warme Sicilië, in hetzelfde vliegtuig als Sander. Met zijn kenmerkende spel wist hij de partij binnen te slepen. Rustig bouwde hij zijn stelling op, en na 20 zetten besloot hij maar eens vooruit te gaan lopen. Een zet of 25 later was dat zo goed gelukt, dat John zo’n 7 rijen ter beschikking had, en zijn tegenstander nog 1. De paarden van John wonnen het op de renbaan duidelijk van de P+L van zijn tegenstander.
Han speelde een Nimzo-Indische partij (1. D4 Pf6, 2. C4 e6), net als Hans. Ook hij bouwde zijn stelling rustig op, en nooit haalde één van de partijen een groot voordeel. Althans, tot Han ineens met een rood hoofd een stuk minder op het bord had staan. Hoe het zo kwam, wist niemand, wel dat Han zo grootmoedig was om op te geven terwijl zijn tegenstander nog aan het nadenken was.
Jeroen probeerde een pion weg te geven met het Morra gambiet, net als Daan. Na 3 zetten hadden ze evenwel niks meer aan elkaar, aangezien zwart de variant met 3.d3 probeerde. Dat deze laffe variant wereldwijd zo veel populariteit geniet, geeft menig sympathiek gambieter nachtmerries. Door een zetverwisseling kwam wit er slechts iets actiever uit. Na veel zetten, een paar liter zweet en drie bier was de overwinning evenwel binnen.
Hans speelde dezelfde opening als Han, namelijk Nimzo-Indisch. Na een zet of 15 had zwart h6 en g5 gespeeld. Tegen Hans weet je dan wel hoe laat het is. Het werd toch een partij zonder offers, maar na een lang gevecht wist Hans zijn 2100 ratingpunten in de zwaktes van zijn tegenstander te gooien. Toen de beslissing was geforceerd, was de partij snel voorbij.
Niek leek met zijn Viking lang gelijk op te gaan tegen zijn tegenstander. Hij kreeg een loperpaar, wat normaal gesproken een klein voordeeltje oplevert, toch was een beslissing nog ver weg. De tijd streek geduldig voorbij, toen iedereen Niek ineens kwijt was. Met man en macht werd gezocht naar de trouwe chauffeur en uiteindelijk werd hij gevonden: in het donkerste hoekje van het café, stilletjes analyserend met zijn tegenstander. Niemand durfde te vragen wat de uitslag was, maar hij staat niet meer tussen de topscorers op de NBSB-site..
Sander speelde wederom geduldig een partij tot half 6. In Sicilië, net als John, leek zijn tegenstander een koningsaanval te krijgen. Sander had dit natuurlijk uitgerekend en wist 2 stukken te krijgen in ruil voor
een pion en een toren. Toen de Zundertnaar een pionnetje terug leek te krijgen ging het de goede kant op. De tijd bleef echter voorbij gaan zonder dat één van de spelers een echte fout maakte en uiteindelijk besloot Sander een gelijkspel toe te staan en in het vliegtuig naar Zundert te stappen.
Tenslotte de partij van Leo. Pak een lekker koud biertje, ga onderuit zitten en laat je gedachten meevaren. Leo was met zwart in zijn eentje verantwoordelijk voor een achterstand die zelfs niet wenselijk is als het over acht borden zou worden uitgesmeerd. Na 6 zetten werd hij gedwongen met zijn koning de pion op f7 te slaan. Daarmee stond hij 2 pionnen achter. Zijn compensatie? 2 ontwikkelde paarden en een actieve loper. Luttele zetten later ging Leo een kwartier in de denktank en offerde hij zijn toren tegen een loper op e6 om de koning van de tegenstander in het midden te houden. Zijn tegenstander, inmiddels terug van een flinke wandeling kwam terug aan het bord, waarop Leo meldde: dit is een stelling waar je bier voor nodig hebt. 3 minuten later was hij terug met een flink glas donker bier met een goede schuimkraag. We schrijven 14:00 uur. Na de zet van wit vertelde Daan mij dat Leo gedwongen mat kon zetten in een zet of 5, maar er zat nog een onnauwkeurigheidje in de berekening van Daan. Leo had dit natuurlijk gezien, offerde vrolijk nog een loper (achterstand: 2 pionnen en een toren) en bedacht nog een combinatie. Ronny van den Boomen wist dat er zich iets uitzonderlijks aan het afspelen was en liet zich drie zetten later gedwongen mat zetten. Op h5. Zet 16. Is er een prijs voor de partij van het jaar?
Hoewel de kans op een hoofdprijs in november al tot onder het vriespunt was gedaald, is er nog steeds een kans dat er dit seizoen nog meer te vieren valt. Wanneer Checkmate wint van Waalwijk, en de Raadsheer met weer grotere cijfers Eindhoven inpakt, krijgen we er nog een klok bij. En dat scheelt dan weer in de contributie.
Nou dat wordt dan een triple promotie, leuk verslag weer Jeroen.