26 januari 2016

De Raadsheer C mocht dinsdagavond de Baronie D te lijf gaan in het gezellige restaurant Vredenbergh te Breda. De opzet was, winnen. Er werd gekozen voor een tactische opstelling, die wel wat voeten in de aarde had. Jammerlijk diende dinsdagmorgen Goos af te zeggen wegens griep. Frank Verkooyen was niet beschikbaar als vervanger, Adrie Domen wilde ons graag uit de nood helpen.  Het zou een moeilijke klus worden gezien de gemiddelde elo-rating van de Baronie D de 1600 overstijgt, maar wij waren vastberaden.

Naast mij gezeten, op bord 2 kwam Jan tegen Willem Boogert (1666) snel in een moeilijke positie. Hij vreesde de 20^e zet niet te halen, maar ruilde slim af waardoor de weg naar de vijandelijke koning openlag, en ondanks achterstand in materiaal, kreeg Jan een mooie matdreiging die voldoende bleek om definitief voordeel te halen. Het eerste punt was  zo snel een feit, en Jan kon verdiend aan de Leffe.

Ikzelf op bord 1 kon met Hollands rustig ontwikkelen. Chiel von Meijenfeldt (1669) legde mij geen strobreed in de weg om het centrum in te nemen. Op de 15^e zet kon ik een pion winnen, 10 zetten later met twee pionnen bonus voor mij, belandde Chiels dame op een verkeerd veld. Chiel sprak de woorden ‘Je hebt verdiend gewonnen’, en ik vond dat ook: 0-2, en het wat nog niet eens 22u.

Met een rood wijntje in de hand naar de twee andere borden. Adrie stond qua materiaal gelijk, maar Nico Zaal (1515) had een sterke aanval. Op aanraden van Pascal liet ik Adrie subtiel weten dat bij gelijkspel wij de match zouden winnen, maar gezien de stelling was remise aanbieden geen optie. Adrie vocht voor wat ie waard was, maar het mat was onafwendbaar, 1-2.

Pascal op bord 3 was ergens in de opening de mist in gegaan en stond er niet te best voor tegen Hans Korsse (1577). Pascal bood remise aan, maar Hans speelde verder. De vlag verscheen bij Pascal op de klok na 1.5 uur, waarop Hans hem nogal uitbundig wees, terwijl Hans zelf al de 41^e zet genoteerd had. Vreemd. Even verwarring. Om herhaling van zetten te vermijden, verplaatste Hans zijn koning helemaal in de hoek, waarop Pascal mat in twee had. Dit werd door beiden over het hoofd gezien, en Hans’ twee vrijpionnen maakten een einde aan Pascals verdienstelijke partij met een sterk slot: 2-2.

Na nog wat gepalaver keerden wij huiswaarts, een verdiend gelijkspel na een sterke collectieve prestatie. Goos was een tevreden man. Raadsheer C bevestigt zo niet zomaar aan de leiding te staan in groep B2.