In ronde 7 speelden we tegen Eindhoven 2, en je raadt nooit waar die vandaan komen. Het was een pittige wedstrijd, want op rating behoort dit team tot de 3 ploegen met een aanzienlijk ratingoverwicht op de andere teams. Dit keer was het gemiddeld verschil ruim 100 punten in het voordeel van de Oosterlingen. Niek had besloten om voor één keer geen rare trucs uit te halen en gewoon de spelers naar speelsterkte in te delen. Zo kwam het dat ik weer een keer op bord 1 speelde met Jorrit naast me.

En Jorrit haalde weer eens een ouderwets potje OostZunderts grafschaak van stal. Na anderhalf uur had tegenstander Bas Friesen wel gezien dat er weinig meer te halen viel, en beide spelers besloten tot remise. ½ – ½.

Dat was ook het resultaat van de partij van John op bord 6, al zag het daar in het begin niet naar uit. De pion van John kon al snel doorstomen naar f7, waar hij alleen kon worden teruggeslagen door de koning van zwart. John beweerde dat dit gewoon nog theorie is – of toch in ieder geval bekend – en inderdaad leek de stelling beter dan hij daadwerkelijk was. Toen de kruitdampen waren opgetrokken, bleef een gelijke stelling over en dat veranderde niet. 1-1.

Op bord 7 hadden we Inge “het Geheime Wapen” Oostvogels opgesteld en zij was met afstand de knapste dame van de match. Inge weerde zich kranig, maar kon toch niet voorkomen dat ze volkomen in de tang werd gezet door Albert Coenen. Toen ze niks meer kon doen behalve pionnen schuiven en de tegenstander de druk bleef opvoeren, moest ze zich gewonnen geven. 1-2.

Zelf kwam ik goed weg met remise. Toen ik dacht me eindelijk onder de druk uit te hebben gevoetbald, ging het mis en verloor ik een volle pion. Langzaam werd ik van het bord gedrukt, toen het Hans van der Hurk een goed idee leek om zijn pion weer terug te geven. Een gelijkwaardige stelling bleef achter. Ik zag dat het bij de overige borden nog spannend was en bood remise aan. Hans zag dat ze met 2-1 voorstonden en accepteerde. 1½ – 2½.

De vierde remise van de dag was van Niek op bord 5. Zowel hij als zijn tegenstander kwamen comfortabel uit de opening. Een relatief eenvoudige stelling bleef achter, maar het bleef natuurlijk wel opletten geblazen. Er kwamen geleidelijk aan enkele ongelijkheden in de stelling, maar beide spelers kwamen niet verder dan de remisemarge. 2-3.

Er toen volgde er een uur waarin er niemand klaar was. Een retespannend uur. Tycho (3), Daan (4) en Frans (8) stonden alle 3 een tikkie beter, maar lang niet gewonnen; daar moest toch wel iemand van kunnen winnen? Regelmatig liepen de spelers uit Eindhoven en Zundert naar elkaars borden toe om te kijken hoe het stond en hoe erg ze op de winst moesten gaan spelen.

En het was Frans die als eerste klaar was. Hij had al snel al zijn stukken klaar staan om Rick van de Weij volledig weg te bulldozeren, maar die had een stelling opgetrokken die bijna niet te matten valt. Er zal geen dubbel stukoffer mogelijk zijn geweest om de stelling open te gooien, want anders was het wel gebeurd. Rick snoepte zelfs nog een pionnetje mee, maar Frans kon die weer terugkrijgen door zijn actieve stukken. Na lang trekken en sleuren kwamen beide spelers toch tot de conclusie dat er niks anders in zat dan remise. 2½ – 3½.

Nog 2 over en die stonden allebei iets beter; daar moest toch wel iemand van kunnen winnen?

Ja hoor! Daan was vanuit Eindhoven gekomen en kwam vanuit een gesloten stelling een pionnetje voor. Jochem Berndsen hield de stelling slim gesloten en met beide 2 stukken en een toren leek er geen doorkomen aan voor Daan. Maarja, er moest gewonnen worden hè. Langzaamaan wist Daan een extra lijn te openen en kon daarmee zijn toren activeren. Daarmee kon de Eindhover zijn voordeel steeds verder uitbreiden, totdat het genoeg was voor de winst. 3½ – 3½.

En vervolgens werd het geniaal afgemaakt door Tycho. Hij speelde tegen de hoogst gerate speler van de dag, Jeroen van der Put (2050), maar dat maakte weinig indruk. Tycho begon gewoon weer met zijn onconventionele opening en wist een gelijkwaardige stelling te bereiken. Lang was remise het meest logische resultaat, maar richting het eindspel kon Van Dijk Junior een pion meegappen. Volgens de theorie zijn veel toreneindspellen met een pion meer toch nog remise, maar die theorie kende Tycho nog niet. Alle pionnen werden afgeruild tot er nog 1 over was. Die ging lopen en bleek zich te mogen kronen tot matchwinner! 4½ – 3½!

En laten we nu maar eens even naar de stand kijken. Er staan 3 teams op 9 matchpunten, waarvan wij het middelste aantal bordpunten hebben. Waalwijk heeft 1 matchpunt meer en daarboven staat Stukkenjagers met 12. En laten we nu net volgende keer stukken te mogen gaan jagen. Dan spelen ook de andere teams met 9 punten tegen elkaar. De keer daarop spelen de huidige nummers 1 en 3 nog tegen elkaar. Er zullen dus nog zeker wat punten worden gemorst. En als wij dat net wat minder doen dan de andere teams, zou het nog wel eens een leuk seizoensslot kunnen worden!