De Raadsheer 3 “heeft vooral zijn best gedaan”
Zo verwoordde Naomi nogal terecht de prestatie van afgelopen zaterdag van het derde.
De Pion 3 moest het gaan worden. Net als ons vertoeven zij in de onderste regionen en op papier zijn we sterker. Om de boel wat aan te scherpen beloofde ik een etentje bij de Chinees maar alleen bij winst. De opstelling was in volgorde van rating met als gevolg dat iedere speler iets sterker was dan zijn tegenstander. Met uitzondering van Jos maar dat puntenverschil was te verwaarlozen.
Zaterdag 5 november 2016 mocht Raadsheer 3 aantreden tegen RDS 1 in het idyllische Sint-Oedenrode. Uit mijn ernstige partijvoorbereiding bleek dat het een daar een dam- en schaakvereniging betrof. Ik was er dus gerust in, te meer door ons succes op de eerste speeldag, al was RDS op papier een heel stuk sterker in het dammen, en in het schaken.
Met verschillende voertuigen trokken wij richting aldaar, Naomi op eigen kracht was er bijna een dag te vroeg, zo goed is de vorm, ikzelf en Jan en gevolg arriveerden ook ruim op tijd, Maikel en Rico vonden ook de parking, en uiteindelijk ook de goed verstopte maar mooie cafetaria-speelzaal ‘De Helden van Kien’. Kortom, iedereen leek in blakende vorm, ook de tegenstrevers dus. De sfeer zat goed, de stoelen ook goed zat, en de bar was nooit veraf, de bediening uiterst sympathiek doch discreet, het uitzicht prachtig, de toiletten verzorgd, het schemerlicht top.
Naomi op bord 5 leek mij redelijk comfortabel te staan tegen Ad Verhagen (1547) maar kon haar dreiging niet echt doorzetten en liep op een ernstige counter vermoed ik.
Ook Maikel, op bord 1, kon tegen John ten Ham (1902) nooit echt onder de druk uitkomen. En bezweek niet onlogisch redelijk snel.
Adrie pijnigde duidelijk ernstig zijn hersens, maar Daan Geboers (1811) leek een maatje te groot wat Adrie ook in gedachten had. Moedig moest hij zijn meerdere erkennen.
Intussen had ik kunnen winnen van Harry Willems (1590).
Na een uur of twee of drie kwam volgende stelling op het bord; ik had de e-pion geofferd om zwarts toren naar e3 en mijn paard naar d5 te krijgen.
Raadsheer 2 – Baronie 2
Na onze ernstige nederlaag tegen WLC2 moest er iets gebeuren. Samen met Jos werd er een plan uitgebroed. Jos wilde wel tegen Edwin Lessmann op bord 1 om helemaal voor de remise te gaan spelen. Inge op bord 2 als vreemde eend in de bijt voor het nodige schrikeffect. Opdracht minimaal remise. Door deze verschuiving zou het mogelijk moeten zijn om op de onderste borden punten te kunnen scoren. Hans Bogaert op bord 8 voor straf omdat ie iedere keer snel wegrent na verlies. Door de afzeggingen van Jan en Andre werd ons team aangesterkt door niemand minder dan Rene Roks. Rene ging akkoord met de plaats van Andre met zwart op 5. Ikzelf hoopte op bord 6 mijn grote vriend Kapitany weer eens te kunnen verschalken.
Team captain Herman had de uitwedstrijd van het avondteam van Raadsheer B tegen D4 A prima voorbereid, zoals we al jarenlang van hem gewend zijn. Herman rijdt ruim op tijd voor in zijn knal gele Peugeot 107 en heeft de route naar het clublokaal in zijn hoofd zitten. Wij, spelers, hoeven ons nergens druk om te maken en kunnen volledig focussen op de komende partijen: Er kan niks fout gaan. Ruim voor achten komen we aan bij onze bestemming Café Oud Brabant, met wat hulp van Jan Vriends, die een bug in Herman’s routeplanner tijdig kon fixen.
>Het is zaterdag 8 oktober en het 4e team van SV de Raadsheer mag aantreden tegen het veel sterker geachte 2e team van Oisterwijk. Het 4e team was sterk gehavend door afzeggingen van Hermijn Krijnen, William Gommers en Rick Mertens, maar werd aangevuld met de twee jeugdige spelers Robbe Nooijens en Hidde Roos. Op papier zou het team dus niks in te brengen hebben en daarom was door mij als teamleider van te voren aangegeven dat een ieder maar gewoon lekker van zijn/haar partij moest proberen te genieten en het beste ervan zien te maken.
Niet geheel verdiend spelen we dit jaar weer in de eerste klasse. De uitbreiding van het aantal teams dit jaar voorkwam onze degradatie. Doelstelling promoveren zou met dit geschenkje niet reëel zijn, handhaven echter wel, vandaar dat we dit seizoen alles uit de kast gaan trekken om het de tegenstander zo moeilijk mogelijk te maken.
Dit moest het worden, het laagste team met minimaal remise uitzwaaien zou voor ons handhaven in de eerste klasse betekenen. De voortekenen waren er, dat het toch niet zo makkelijk zou gaan worden. Pechpunt nummer 1, onze team-tractor Jan moest het eerste veilig stellen,en speelde dus niet mee. Onzekerheid nummer 2, ze zouden op de hoge borden met de sterkste spelers spelen, werd beweerd door boze tongen. Mijn sombere intuïtieve voorgevoel werd uiteindelijk bekrachtigd bij de ingang van het gebouw. Wat stond daar op de deur:
Samen met Daan zat ik al ruim voor elven in de trein voor de één na laatste externe wedstrijd. We moesten naar De Schouw, natuurlijk al snel omgedoopt tot de Gouw, het lieflijke vredige dorpje uit Lord of the Rings. Bijna bij de bestemming aangekomen, passeerden we de Hobbemaweg, waar in termen van die film ook wel het een en ander mee gedaan kan worden. Eenmaal aangekomen stond de plaatselijke Verein ons al met geslepen messen op te wachten. Lullig voor hen was, dat wij 8 kanonnen bij ons hadden, waardoor die messen niet zo goed van pas kwamen. Onder de 8 kanonnen was 1 nieuw gezicht; bij gebrek aan teamleider, was besloten om de teamleider van het Tweede, Jan Vriends, mee te nemen op onze queeste. Het bleek een geweldige troef, want met een ruime 4,5 – 3,5 overwinning keerden we huiswaarts.