Ik was tot op het bot voorbereid. Vandaag zou ik Frank vervangen op bord 1 en hoewel het moeilijk zou worden, zou ik mijn huid niet voor niets verkopen. Ik had al uitgezocht dat mijn tegenstander een klassieke 1. D4 speler was. En dus, zoals alle d4-spelers beredeneerde ik, zou hij Siciliaans spelen en mijn Morra met 3. D3 begroeten. Daarom had ik deze variant vrijdagavond in de trein nog eens goed doorgenomen. Mocht hij onverhoopt toch afwijken op zet 1, dan zou hij zeker Frans spelen, en dus had ik ook mijn favoriete variant in het Frans op zaterdagochtend nog eens goed ge-WD40’t. Eenmaal aangekomen in de Roskam ging ik zitten en al snel bleek: ik was zwart. Stopt u hier even met lezen en ziet u even de humor van de situatie in. Het werd een taaie pot.

Afgelopen zaterdag heeft het eerste team van De Raadsheer goede zaken gedaan in de promotieklasse door het net gepromoveerde OSV uit Oss te verslaan. De Osschen, niet te verwarren met de Onzen, kunnen daardoor nog louter theoretisch hun degradatieplekje overdragen aan De Raadsheer. Het team uit Breda, Achtmaal, Maastricht, Roosendaal en Nijmegen speelde thuis in Zundert.

Een paar weken terug heb ik de Schaakrocknacht gespeeld, een evenement met schaken en rock natuurlijk. Ik heb me even afgevraagd of het verhaal wel op de website van De Raadsheer thuishoort, omdat het in Kerkrade was en ik met mensen uit Maastricht was, maar het verhaal is te mooi om niet te vertellen. Dus bij deze. N.B. In tegenstelling tot de meeste van mijn andere verhalen, zal ik hier niet overdrijven of het verhaal van meer opsmuk voorzien dan nodig. Zoals het hier staat, was het echt.

Lief Dagboek,                                                                                                                                  7-februari