Het hing al in de grijze lucht, dit zou geen makkie worden tegen Rochade 1, een team dat op papier behoorlijk sterker was. Teamleider Jan Vriends moest laten afweten ivm een griep. Zonder onze Jan zou het er zeker niet beter worden. De andere Jan, Jan van den Berg moest op het laatste moment afhaken vanwege familie omstandigheden. Sommige zaken zijn even belangrijker als schaken. Met Eric Roks van de reservebank af, vertrokken we met 7 man vol goede moed naar Tilburg. Onze tegenstander besloot hierop tactisch bord 1 leeg te laten maar de spelers allemaal een stoel op te laten schuiven. Evenals de vorige match heeft mijn partij zoveel van me gevraagd dat ik niet alles heb kunnen bekijken. Hier wat flarden van wat ik wel gezien heb. Eric op bord 2 vocht als een tijger maar was niet opgewassen tegen het schaakgeweld van Rick Zegveld (1978). Ik op bord 3 tegen Jan Douwes (1962) hield het lang vol. De pion die ik na de opening verloor, won ik half in het middenspel terug. Het was daarna even een gelijke stelling (volgens Fritz) ,volgens mij stond ik zelfs even wat beter. Fritz zal wel weer gelijk hebben zoals altijd. In het eindspel verloor ik een pion wat uiteindelijk ook de winst betekende, echter niet voor mij. Adrie op bord 4 moest na een taaie strijd ook de handdoek werpen. Andre van de Laar ging ook ten onder. Heb naast zijn bord gestaan, maar stond daar in gedachten verzonken over mijn eigen partij. Mitchell op 6 had 2 zeer penetrerende lopers. De Dame van zijn tegenstander vond dat wel lekker maar zij moest dat met de dood bekopen. 1 punt Yihaaaaaaaaaa. Jos op bord 7 kwam slecht uit de opening. Eigenlijk kwam hij gewoon niet uit de opening. Een irritante loper blokkeerde zijn rokade, de koning werd daarna langs alle kanten gevisiteerd. Even leek hij te kunnen ontsnappen, maar dat was zoals ik zeg, leek. Frank op bord 8 heeft ook verloren, in het eindspel lukte het net niet de opmars van pionnen te stoppen.

Allereerst de beste wensen en zo voor 2016 en ook de jaren daarna.
Ik ben in gebreke gebleven met het laatste verslag extern tegen Dubbelschaak. Simpel omdat mijn partij teveel aandacht vergde. Hier volgt een partijfragment waarbij ik het remise aanbod van mijn tegenstander accepteerde. Er moet wel gezegd worden dat er voorafgaand aan de stelling een aanval mijnerzijds plaatsvond, die uiteindelijk niet doorsloeg en me een kwaliteit kostte. Op zo’n moment een remise aanbod voelt als een warm bad.

Zoals altijd ben ik vol lof en erg complimenteus over onze teamcaptain . Om niet al te slijmerig over te komen in mijn verslagen heb ik deze keer ook eens wat minders over hem te zeggen. Het vervoer richting Breda had hij zoals gewoonlijk weer prima geregeld, maar…. 1 ding viel mij op. Hij zou mij ophalen rond om 10 over 12.   Rond om 10 over 12 is bij mij hetzelfde als ongeveer 12,3 gram zout, plus/minus 17,2 graden, zo om en nabij 1400,2 kilometer. Het is gewoon rond om 12 Jan en niet rond om 10 over 12. Nou veel meer heb ik niet te zeggen , oh ja we hebben verloren met 5.5-2.5.

Om heel eerlijk te zijn kan ik je vertellen dat ik eigenlijk niet zo veel te vertellen heb over deze match, schaaktechnisch zelfs nog minder als normaal. Het feit dat ik in de eerste klasse mee mag spelen wijt ik aan het feit dat er dan ook wat over geschreven wordt, dus bij deze het waarschijnlijk beroerdste  verslag wat je ooit gelezen hebt.

De voorbereidingen waren goed, de druk werd stevig opgevoerd, lege plaatsen werden vakkundig ingevuld, de opstelling was goed over nagedacht en ieder was verbeten om te winnen. Bovenstaande formule moest tot winst leiden en dat gebeurde ook dankzij Teamtractor Jan Vriends, die notabene zelf plaats nam op bord 1.
Ik heb zelf weinig van de andere borden gezien en onze razende reporter was met het tweede mee. Ik was ook eerlijk gezegd te gespannen om iets zinnigs op te schrijven. Toch maar een kort verhaaltje omdat deze zege niet onvermeld mag blijven.
Al vrij snel hadden we 2 punten te pakken. 1 daarvan was Frank Rockx die na 12 zetten zijn tegenstander uitzwaaide, de ander weet ik niet meer. Oh ja het was de Butcher. Toen ik ging kijken stond de Koning van de tegenstander aan de verkeerde kant van de Dame…..lol
Daarna werd er lang gespeeld, na nog een winst en een remise hadden we aan 1 remise genoeg. Tactisch werd deze remise door Pitbull Domen aangeboden en ook geaccepteerd. De zege was hiermee een feit want aan gelijk spel hadden we genoeg. Dit gerucht verstoorde de stilte en ieder kon vanaf dat moment wat losser gaan spelen. De tegenstanders leken niet opgewassen tegen onze vreugde en het stortte snel als een kaartenhuis ineen. Met 6-2 tegen de medekoploper hebben we bewezen dat we wel degelijk een klasse hoger kunnen gaan spelen. Zeer attent werden er bloemen aan ons overhandigd door EGS2, petje af voor zulke schaakteams.
Dank en beterschap aan Rico die er jammer genoeg niet bij was.
Dank aan Inge, de mooiste dame van ons team, die op een elegante wijze de druk iedere keer zo op weet te voeren dat menig schaker bezwijkt.
Dank aan Hans, die een aantal zaterdagen heeft besteed aan een pot van hooguit een half uur. Wat een geweldenaar.
Dank aan Maikel, de schaakkunstenaar die met de meest onbegrijpelijke zetten de hersens van zijn tegenstander elimineert.
Dank aan Kees, de sluipmoordenaar van het derde team. Zijn vriendelijkheid kost je de kop, menig tegenstander vergist zich in zijn scherpte.
Dank aan A3, de pitbull van het team. Je moet hem 4 keer doodslaan, daarna opsluiten vastketenen en een spuitje geven. Doe je dat niet dan vreet hij je op in het eindspel.
Dank aan de invallers die ons het kampioenschap gegeven hebben, Frank, René, Pascal, en William top!
En al laatste natuurlijk onze Jan. Hopelijk leidt hij ons volgend jaar door de woelige baren in de tweede klasse. Met hem als kapitein en wij zijn bemanning, is de doelstelling handhaven misschien nog iets te matig.